Bir anne "Biri on diğeri on bir yaşında iki kızım var, ben çalışan bir anne değilim, bütün gün evdeyim ama kızlarım "bizimle hiç ilgilenmiyorsun" diye şikayet ediyorlar. Onlara ilgilendiğimi nasıl hissettirebilirim? diye soruyor. Öncelikle şunu ifade edelim bir arada olmak, aynı havayı solumak ilgi değildir. Anne çalışmıyor olabilir ama çocuk soru sorduğunda "çok işim var, beni rahatsız etme" diye geçiştirebilir. Çocuk annenin yanına geldiğinde "hadi odana git, başım şişti" diye çocuğu azarlayabilir... Anne yanında olduğu halde çocuk ilgisizlikten yakınıyorsa annenin çocukla konuşması ve ilgiden neyi kast ettiğini, nasıl davranırsa ilgilenmiş olabileceğini ona sormalı ve çocukların ihtiyaçlarına cevap vermelidir.

Anneler unutmamalıdırlar ki, çocukları bir kere daha çocukluğa dönmeyecekler. Hiçbir şey onların çocukluğunu geri getiremeyecek. O nedenle bu süreci iyi değerlendirmeli ve çocuklarına vakit ayırmalıdırlar. Anne çocuğun kişiliğini şekillendiren kişi olarak önemli bir sorumluluğa sahip olduğunu bilmelidir. Dünyada bundan daha önemli bir iş yoktur. Topluma insan yetiştirmek ve bu insanlara temel davranış kalıplarını öğretmek...! Anne görevinin başına geçmelidir...

Anne çocuklarına ilgisini hissettirebilmek için şunları yapabilir:

Anne çocukla ortak bir şeyler yapabilir. Anne çocukla konuşabilir ve onun duygularını anlatmasına fırsat tanıyabilir. Anne kendi hayatından örnekler vererek çocuğa değer verdiğini hissettirebilir. Anne çocuğun sorduğu sorulara cevap verebilir ve onunla göz teması kurabilir.

Anne çocuğun yanında olduğunu ona hissettirebilir.