Hikayeye göre, dört tavuk bir kartal yuvasına gidip bir yumurta çalarlar. Yumurtayı kümese getirdiklerinde kümesteki tavuklar bu yumurtanın daha büyük bir tavuğa ait olduğunu düşünürler. Zaman geçip gider ve yumurtayı getirenler bu olayı çoktan unuturlar ve bu yumurtanın büyük bir tavuğa ait olabileceğine inanmaya başlarlar.

Bir anne bulunur ve yetim yumurta için kuluçka süreci başlar. Kısa bir zaman sonra kartal yumurtası kırılır ve içinden simsiyah kanatlı ilginç gagalı tuhaf bir tavuk çıkar. Herkes çok mutludur böylesini ilk defa görmüşlerdir. Anne tavuk dersler vermeye başlar: Bak yavrum, yerde bulduğun böceği şöyle ye, arpayı böyle ye diye nasihat eder.. Anne tavuk her gün yeni şeyler öğretir yavrusuna. Kartal yavrusu annesinin söylediği her şeyi yapar. Anne tavuk, tehlikeler karşı nasıl davranacağını da öğretir, " Bak, yavrum eğer kedi, buradan geçerse aksi istikamete doğru kaç" der.

Büyük tavuk büyüdükçe güzelleşir. Oldukça uzun kanatları vardır. Arasıra diğerleri onun kanatlarına bakmak için gelirler ve ona imrenirler.

Bir gün anne tavuk, yavrusuna havadan gelen tehlikelere karşı kendini nasıl savunacağını anlatırken Kartal yavrusunun gözü gökyüzünden süzülerek korkunç bir ihtişamla geçiş yapan bir başka canlıya ilişir. Anne bu ne diye sorar. Anne ha o mu? O bir kartal yavrusu, kuşların padişahı. Der. İmrenerek bakar ve " Anne ne güzel uçuyor. Diye ekler. Anne tavuk onu uyarır:

_Evet yavrum, ama sen sakın ona özenme, asla onun gibi olamazsın. Çünkü sen bir tavuksun. Senden önce baban deden amcan hepsi ona özendi ama hiç biri onun gibi uçamadı. Sen bir tavuksun ve tavuk gibi yaşamalısın.

O günden sonra kartal yavrusu ömrü boyunca arka bahçede kartalın ihtişamlı geçişini izleyip iç çeker. Ve her seferinde keşke ben de bir kartal olup uçabilseydim der. Hikaye, çevremizden gelen yönlendirmelerin yeteneklerimizi nasıl körelttiğine örnek teşkil ediyor. Bizler, kendimize olan inancımızı kaybettiğimizde kanatlarımız kırılıyor ve yeteneklerimizi hiçbir şekilde değerlendiremiyoruz. Ama karar, inanç ve azimle pek çok şeyin üstesinden gelebiliriz bunu da bilmeliyiz...