“Günümüzde en ağır yük, insan yüküdür. İnsan yükünü taşımak zordur.”

Eskiden bu sözü birisi söyleseydi herkes ayıplardı.

-“Ne demek, insan insana yük olur mu” derlerdi.

Evet eskiden öyleydi. İnsan insana yük değildi. Herkes birbirinin yükünü çekerdi. İşte o zaman insanca yaşanır ve insanca ölünürdü.

Şimdi öyle mi? Ataerkil aile sistemimiz; çağdaşlık hastalığına müptela belli kesimlerce, “ahlakıyla, örfüyle, geleneğiyle, maddi ve manevi değerleriyle” çökertildi.

İnsana sadece “tüketen varlıklar” olarak bakan medya ve malum çevreler, insan yerine tüketim sektörüne hizmet ederek, aile fertlerini bencilleştirdi ve yalnızlaştırdı.

Hal böyle olunca anne baba çocuklara, çocuklar anne babalara; eşler, akrabalar, komşular birbirlerine yük olmaya başladı ve çekilmez oldular.

Memleketimizdeki tüm kargaşaların ana sebebine baktığımızda karşımıza çıkan fotoğraf, insanın bencilleşmesi ve kendisi dışında herkesi yük olarak görmesidir.

Bağcılar Belediyesi bu çerçevede insana hizmeti öncelemiş ve her insana büyük bir ailenin ferdi diye bakmış, hizmetlerini de bu yönde deruhte etmiş.

¥

Hizmetler içinde bir faaliyetleri var ki, dünya üzerinde böyle bir projenin varlığı henüz tespit edilmemiş. Bu projenin adı; “Engelliler Akademisi.”

Akademinin daha bahçesinden girerken, her şey engelli insanlarımız için düzenlenmiş.

Sağlam bir insan sosyal hayat içerisinde ne yapmak istiyor ve sahip olmak istiyorsa, engelli insanlar da engelleri müsaade ettiğince istediklerini yapabiliyorlar.

Mesela engelliler için düzenlenmiş havuzlarda yüzmekten tutun da el becerileri adına eğitici ve öğretici akla gelen ne varsa, her türlü imkân sunulmuş.

Bağcılar Belediye Başkanı Lokman Çağırıcı ve ekibinin bu vefakârlığı, fedakârlığı, hayırseverliği ve insana insanca hizmeti, onları hem bu dünyada hem öteki âlemde yalnız bırakmayacaktır.

Engelliler Akademisi’ni gezerken hakikaten çok şaşırdım. Her bir hizmeti gördüğümde defalarca “olamaz, olamaz” diyerek şaşkınlığımı dile getirdim.

Hele şu uygulamaları çok daha hoşuma gitti.

Bağcılar’da oturan özürlü çocukları görevliler bizzat gidip evlerinden alıyorlar, otobüse bindiriyorlar, merkeze getiriyorlar, hangi alanla ilgiliyse o sınıfa teslim ediyorlar, sonra da işleri bitince tekrar aynı şekilde alıp evlerine bırakıyorlar.

İnanın sadece bu hizmet bile yeter. Hem çocuklar için hem aileler için bu mesainin kıymeti ve önemi; ne sözlerle ne de parayla ölçülemez.

¥

Halen faaliyette olan Engelliler Akademisi’nin resmi açılışına Başbakan R. Tayyip Erdoğan’ı bekliyorlar.

Evet böyle bir yerin açılışı hakikaten Başbakana nasip olmalı.

Başbakan bir projesinin daha arkadaşları tarafından gerçekleştirildiğini görmeli ve tüm dünya insanlığıyla paylaşmalı.

“En ağır yük, insan yüküdür” sözünün en azından Bağcılar’da hafiflediğini ve isteyince yapıldığını göstermeli.