Hikmet kitaplarında “Helâku’l-mer’i fi’l-ucbi” şeklinde Arapça bir ifade yer alır.

Yani, “Kişinin helâkı, kendini beğenmesindedir.” demişler.

Esasen, bu tür hikmetli sözler durup dururken söylenmiyor.

Hepsi, uzun tecrübelerin süzgecinden geçerek söyleniyorlar.

Bazıları kabul etmez belki ama, bunların büyük çoğunluğu da ilahi kitaplardan veya peygamber buyruklarından alınma sözlerdir.

***

İnsanlar, hayatta başarılı oldukları zaman, nedense bu başarıyı hep kendilerinden bilirler.

Bundan dolayı kendilerini beğenir, över, metheder dururlar.

Başkalarının da kendilerini övmesini bekler ve hatta isterler.

Övüldükçe nefisleri kabarır, olduğundan fazla görünmeye başlarlar.

Hele övenler, daha da ileri giderek ona dalkavukluk yapmaya başlarlarsa, artık o kişilerin sonu gelmiş demektir.

Başarının Allah’tan olduğunu bilmeyenlerin hazin sonu kaçınılmazdır.

***

Acaba insanın, başarıya giden yolda rolü, dahli, etkisi ne kadardır?

Başarı imkânını, gücünü ve fırsatını tümüyle kendisi mi elde etmiştir?

Başka sâikler, elinde olmayan sebepler hiç yok mudur?

Eğer, her şey insanın kendi elinde ise, başarıyı her zaman yakalaması gerekmez mi?

Ama, öyle olmuyor!

Hayatı boyunca başarmak isteyip de, insanın başaramadığı pek çok şey var!..

Demek ki, bir başarı elde edildiği zaman onu tamamen kendine mâl etmenin tutar tarafı yok!

***

Müslüman, başarısızlığı kendine, başarıyı Allah’a has kılan insandır.

Çünkü, başarısızlıkta insanın hata ve yanlışlıkları vardır.

Başarıda ise, Allah’ın lütfu, ikramı ve ihsanı var.

Zira, Allah daima iyiyi, güzeli, doğruyu ister, murad eder.

İnsanı hayra teşvik ile bunu başarmasını ister.

O iş , iyi niyetle ve hakkını vererek yapılırsa eğer, Allah’ın muradı da gerçekleşmiş olur.

Niyet bozuk, işi de çürük olursa, başarısızlık kaçınılmazdır.

Sorumlusu da elbette insan olacaktır.

***

Önemli görevlerde bulunan insanlar, bir işi başardıklarında Allah’a yönelmeli, O’na hamd edip şükretmelidir.

Başkalarının medh ü senası, övgüsü, uçurup kaçırması, göklere çıkarması asla onu aldatmamalı.

Hatta, böylelerini gördüğü ve duyduğu vakit, onları uyarmalı.

Başarının Allah’tan geldiğini ve kendisinin bu başarıda bir vesile olduğunu bilen insanların işleri bereketli, icraatları uzun olur.

Övgü sarhoşu olup ayakları yerden kesilen ve kendilerini beğenip dalkavukların methini dinleyenler ise, içi boşalmış koca çınar gibi yıkılıp giderler...