Anneye kaç çocuğunuz var diye soruyorsunuz. Eğer ikiden fazla çocuğa sahipse başını eğiyor ve utangaç bir tavırla; "Biz yol yordam bilmiyorduk, okumuşluğumuz yoktu, o yüzden dört çocuğumuz oldu..." diyor. Ne yazık ki kadınlarımız anneliğinden utanır hale gelmiştir. İki çocuktan fazlasını abes bir durum olarak görüyorlar. Çünkü modern kadının belli başlı kıstasları var. Bunlar, çalışmak, kocayla rekabet etmek, kariyer peşinde koşmak ve birden fazla çocuğa sahip olmamak... Modern hayat, çocuğu kadının özgürleşmesinin önünde bir engel olarak görüyor. Hâlbuki annelik kadının en değerli unvanıdır ve ona ruhsal ve duygusal zenginlik katmaktadır.

Son yıllarda kadının evinden koparılması ve çekirdek ailenin desteklenmesi toplumların küçülmesine neden oldu. Artık Batı ülkelerinde dahi "daha fazla çocuk yapın" diye teşvik var. Ukrayna devlet başkanı Nikolay Azarov doğum yardımlarını arttırarak halkı çok çocuğa teşvik ediyor. Batı toplumlarında da aynı şekilde aileler çocuk konusunda destekleniyor.

Doğan her çocuk insanlık ailesine katılmış bir ferttir. İnsanlık ailesinin genişlemesi ve yayılması ise herkesin arzusudur.

Hazreti Peygamber; "Evlenin çoğalın kıyamet günü ben ümmetimin çokluğu ile övüneceğim" buyurmaktadır. Çok çocuktan maksat ise, temelde eğitimli, bilgili ve bilinçli nesillerin dünyaya gelmesine vesile olmaktır. Yani çocukların, ekmeğini, suyunu ihmal edemeyeceğimiz gibi eğitimini de ihmal edemeyiz. Dolayısıyla hayırlı bir şahsiyet olma yolunda çocukların kabiliyetleri terbiye edilmeli ve desteklenmelidir. Popüler kültür ağırlıklı olarak gençler ve kadınlar üzerinden yayılıyor. Bu nedenle eğitime kadından başlanmalıdır. Zira kadının düzelmesi demek toplumun düzelmesi demektir. Çünkü aileyi ayakta tutan en aktif rol kadının rolüdür. Dolayısıyla bilincini ve iradesini ahlakla renklendiren kadınların sayıları ne kadar fazla olursa ve bu kadınlar topluma hayırlı nesiller kazandırabilirlerse toplum da o kadar değer kazanmış olur.