İran, varlığını Hz. Ömerul Faruka borçludur!
Bismillahirrahmanirrahim
İlmin kapısı, Ehli Beytin ve ehli sünnetin imamı Hz. Ali (ra) Efendimize kin beslemekle; Hz. Ebu Bekir Sıddık (ra), Hz. Ömerul Faruk (ra) ve Hz. Osman Zünnureyn (ra) efendilerimize kin beslemenin ve lanet okumanın arasında hiçbir fark yoktur. Hepsi de İslâm nizamının parlayan yıldızları ve Ehli Beytin incileri değil mi? Müslümanların İslâma ilk giren öncüleri değil mi? Eşsiz Önderimiz Hz. Muhammed (sav) Efendimizin çile, mücadele ve hicret arkadaşları değil mi?
Allah (cc); (Ey Muhammmed!) O ağacın altında sana bağlılıklarını bildiren müminlerden Allah (cc) razı olmuştu, çünkü onların kalplerinden geçeni biliyordu; böylece Allah, onlara bir iç huzuru bağışladı ve yakında gerçekleşecek bir zafer (in müjdesi) ile onları ödüllendirdi (Fetih S, 18) ayet-i kerimesinde onlardan razı olduğunu açıklamadı mı? Hudeybiyede Hz. Ebu Bekir, Hz. Ali, Hz. Osman ve Hz. Ömer (Allah hepsinden razı olsun) o ağacın altında Resûlullahın (sav) mübarek elinin üzerine elini koyup biat eden mübarek elin sahipleri değil mi? Allahın razıyım dediği kulunu sevmeyenden Allah razı olur mu? Onlara kin besleyenlerin başları belalardan kurtulur mu?
Üstelik ilk halifelerimizin hepsi şehidlik makamına ulaştılar. Biri zehirli yemekle şehid edildi. Hz. Osmanın şehid edilirken okuduğu Kuran-ı Kerim hâlâ İstanbulda, Topkapı Müzesinde! Hz. Ali ve Hz. Ömer namaz anında caminin mihrabında secdede şehid edildi.
İran bugün İslâmiyeti gerçekten benimsemişse bunu Hz. Ömer Efendimize borçludur. Hz. Ömer, orayı fethetmeseydi ateşe tapan mecusi olacaklardı. Kendilerine bu güzel İslâm dinini Allahın inayetiyle ulaştıran Hz. Ömer (ra) Efendimize teşekkür görevleri değil mi? İranın tarihinde iki mühim şahsiyet var! Bunlardan biri Resûlullah (sav) Efendimizin müjdesiyle beş bin yıllık ateşperest Pers imparatorluğunu yıkan İran fatihi Hz. Ömer ve diğeri üç bin yıllık şahlık rejimini yıkan İmam Humeyni. Kudüs-ü Şerifi fethettiği için Yahudilerin Hz. Ömere niçin kin beslediklerini anlıyoruz da, İranın kininin sebebini anlamakta güçlük çekiyoruz?
Ne acıdır ki; ilk defa geçen hafta internetten İranın Keyşan şehrinde Hz. Ömerin katili Ebu Lulu Feyruz ismine görkemli bir türbe var. Yine Keyşan şehrinde Ebu Lulunun ismini taşıyan büyük bir bulvar bulunmaktadır. Ebu Lulu Feyruz adına İranın inşa ettiği büyük tapınak da bu bulvar üzerinde bulunmaktadır. Ebu Lulu, hâlâ millî kahraman ve ruhanî önder olarak görülmektedir. Türbeyi akın akın ziyaret edenler, ahirette Hz. Ömerin katiliyle beraber dirilmek için dualar etmekte; İranlı Mecusi Ebu Lulunun türbesine ellerini yüzlerini sürmektedirler yazısını okuyunca şoke oldum. (Halbuki Mecusi (ateşperest) katil Ebu Lulunun melun cesedi Medine-i Münevverede bulunmaktadır.)
İran Devleti, Medine-i Münevverede Mescidi Nebevide sabah namazında secde halindeyken İslâm Devlet Başkanı Hz. Ömeri şehid eden ataşperest mecusu alçağı Ebu Lulu melunun İrandaki hayali anıt mezarını derhal yıkmalıdır. Yoksa Allahın razı olduğunu müjdelediği Büyük Şehid Hz. Ömerul Farukun katiline sahip çıkmaya devam eden bir devletin ve ona göz yuman halkların başı belalardan asla kurtulmayacaktır! Petrol nimetine rağmen varlık içinde yokluk ve sıkıntı çekmeye devam edeceklerdir. Allahın veli kullarına düşman olanların maddi ve manevi iki yakası bir araya gelir mi? Hz. Resûlullahın (sav) kabri saadetlerine gelip onun rahmet kucağında yatan arkadaşları ve kayınpederleri Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer Efendilerimize selâm yerine lanet okuyanlara Allah ve tüm melekler, onlar tevbe edinceye kadar lanet etmektedir. (Bakara S, 177)
Ashab-ı Kiram masumdur (haşa) demiyoruz. Çünkü Peygamberler dışında kimse masum (günahsız) değildir. Onlar da bizim gibi nefis taşıyan ademoğludur. Ama biz diyoruz ki; bırakın Resûlullahın (sav) öğrencileri olan Sahabe efendilerimiz arasında beşeriyyetten kaynaklanan imtihan sebebi ihtilafları yalnız Allah yargılasın. Ama onları yargılamak, kendisini masum (günahsız) göstermek için kendisine Ayetullah dedirten ne mollaların ve ne de bizlerin haddi değil!
Sonra biz kim, sahabeyi yargılamak kim? Biz kim, Hz. Ali ile Hz. Ayşe Anamızı yargılamak kim? Biz kim, Hz. Osmanı yargılamak kim? Biz kim, hicrette Efendimizin yol arkadaşı ve tüm varlığını İslâma adamış Hz. Ebu Bekir Sıddık Efendimizi yargılamak kim? Biz kim Dicle kenarında bir kuzuyu kurt kapsa adli ilahi Ömerden sorar onu diye ağlayarak fakirin evine ulaştırmak için sırtına un yükleyen adaletiyle dillere destan olmuş Müminlerin Emiri Ömerul Faruk Efendimizi yargılamak kim? Biz kim haya ve edep timsali Hz. Osmanı yargılamak kim? Onların ayağının tozu olabilir miyiz? Muhacir ve Ensarın hepsi gökyüzündeki yıldızlar gibidir. Hangisine uyarsak yolumuzdan şaşmayız. Çünkü onlar Allahın (cc) talebesinin talebeleridir. Yani Ashabı kiramın öğretmeni Hz. Muhammed (sav) Efendimiz. Onun da öğretmeni Allahtır.
Asırlardır devam eden bu kin ve hayali yargılama; ayrılık, parçalanma, bela ve musibetten başka neyi sağladı ki? Düşmanlarımızın böl, parçala, yut oyununda, ekmeklerine yağ sürmekten başka neye yaradı ki? Asırlardır süregelen bu kin ve nefret bugün Suriyede devam eden günahsız (masum!) bebek, çocuk katliamını bile destekleyecek kadar gözlerini körleştirip, vicdan ve kalplerini taşlaştırmadı mı?
Bu yazılarımızdaki gayemiz; Allahın sevdiklerini ayırmadan sevmek ve sevdirmektir. Aynı kıbleye yönelen Müslümanların kardeşliğine, birliğine yardımcı olmaktır. Daha Asr-ı Saadetin başında, başmünafık Abdullah ibni Sebe Yahudisinin ektiği nifak ve fitne tohumlarının etkisiyle, düşmanlarını yanlış yerde görenlere gerçek dostlarını tanıtmaktır. Gerçek kardeş ve dostlarını düşman, düşmanlarını da dost görenleri uyarmak ve uyandırmaktır. Tarih boyunca Müslümanların birliğini bozmak isteyenlerin ekmeğine yağ sürmekten vazgeçirmeye çalışmaktır. Asırlardır hiçbir yerde ve hiçbir zamanda Müslümanlardan başka hiçbir münkir toplulukla kavgası ve savaşı olmayan bu şaşkın ve şaşırmış topluluğa artık asıl düşmanlarının şeytan ve yandaşlarının olduğunu hatırlatmaktır.
Onlardan sonra gelenler derler ki: Rabbimiz, bizi ve bizden önce inanan kardeşlerimizi bağışla, kalplerimizde inananlara karşı bir kin bırakma!..(Haşr. S.10)
Yaratıcımız, yaşatıcımız ve yöneticimiz Allah (cc) İslâmî Devletimizin ilk Raşid halifeleri Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman ve Hz. Ali Efendilerimizi ayırım yapmadan seven ve sevdirenlerin yar ve yardımcısı olsun.
Amin!