Yazın kavurucu sıcağında bayramı beklerken…
Yeni umutlar yeşermişti yüreğimizde…
Sevgiye dair…
Umuda dair…

Adı üzerinde bayramdı…

Küskünlerin barıştığı…
Kırgınlıkların son bulduğu…
Dostun düşmanın birbirine geçici de olsa sarıldığı özel günlerdi bu günler…

Bu günlerde…
Savaşlar dahi geçici olarak askıya alınır…
Sevinçler mutluluklar karşılıklı paylaşılır…
Sonra ne hesap varsa yeniden görülecekse görülür…

Ama insan insan olmaktan çıktığından beri ne bayram kaldı…
Ne sevgi…
Ne merhamet…

Yanı başımızda Esed ve avanesi Müslümanlara kurşunlar yağdırıp bayramı zehir ederken ne olduğu belirsiz bir davanın satılık beyinleri güzelim ülkeyi de kana buladılar…

Masum çocukları…
Her şeyden habersiz insanları acımasızca katlettiler…

Gözyaşlarını seller gibi akıttılar…
Evlere yüreklere kor ateşlerini düşürüp…
Tüten ocakları söndürdüler…

Ve her zaman ki gibi yine kin ve nefret tohumlarını ektiler…

Sonuç ne oldu…
Kim kazandı…
Kim mutlu oldu…

Hiç kimse…

Kirli savaşların hiçbir galibi yoktur…
Ve asla da olmayacaktır…

Ve hiçbir hak bu şekilde kazanılmamıştır…
Asla da kazanılmayacaktır…

İnsanların kanları üzerinden…
Boynu bükük anne baba…
Ve yetim çocukların gözyaşları üzerinden mutluluk olmamıştır…
Asla da olmayacaktır…

Savaşın bile bir kuralı vardır…

Ama hainler ne kural tanıdılar…
Ne de insanlara acıdılar…
Çoluk çocuk demeden masum insanları ortadan kaldırdılar…
Sonra bunun adına hak hukuk arayışı dediler…

Gelinen noktada ona yakın ölü ve onlarca yaralı neden öldüklerini ve neden yaralandıklarını dahi anlamadılar…

Sadece Allaha teslimiyet ruhuyla kaderlerini yaşadılar…
Ve bunu yapanlara binlerce defa lanet okudular…

Terörün bilinen yüzü bir kez daha bütün çıplaklığıyla yeniden ortaya çıktı…

Umarız ve dileriz ki dünyalık menfaat ve geçici makamlar için birbirlerine düşman olanlar bu ibretlik olaydan ders alır ve tek vücut olurlar…
Birlikte hareket edip ortak akıl üretirler…
Bir anlık da olsa halkın mutluluğu, huzur ve felahı için el ele omuz omuza verirler…
Ve terörün kökünü bir daha çıkmamak üzere sonuna kadar birlikte kazımak için el birliği yaparlar…

Artık didişmenin…
Karşılıklı kavga ve münakaşa etmenin…
Göstermelik resim ve demeçler vermenin zamanı değil…

Gerçek manada birlik ve beraberlik olmanın zamanıdır…

Bu millet…
Ak Parti’den…
CHP’den…
MHP’den…
Söylemeye dilim varmıyor ama BDP’den bunu bekliyor…

Bu topraklarda ölen her insanın vebalı bu ülkeyi yönetenlerin boynunadır…
Bunu herkesin bilmesi lazım…
yeniden hatırlatalım dedik…