Mehmet Âkif’in vefat yıldönümü, 27 Aralık bu sene farklı hatırlamalara sahne oldu.
Türkiye Yazarlar Birliği’nin 1978’den beri gelenek haline getirdiği mütevazı anmalar, geçen sene resmiyetin tasallutuna maruz kaldı. Bir bakanın müdahaleleri toplantının gelenekli halini tarümar etti. Maksat, Kur’an şairini Kur’an’la ve Kur’an üzre anmaktı…

Bu mümkün olmadı. Bu sene toplantının resmî mahiyette olmayacağı baştan ilân edildi. İlk zamanlardaki hassasiyet ve samimiyetle büyük şairimizi andık, rahmetle yâd ettik. Tâceddin Dergâhı’na engin gönüllü Âkif dostları, gönüllü kuruluş temsilcileri, Çağrı Lisesi ve Tevfik İleri İmam Hatip Lisesi öğretmen ve öğrencileri gelmişti.

Mehmet Âkif muhabbeti milletvekilliğinin önünde olan Konya milletvekili Mustafa Kabakçı da Dergâh’ın ziyaretçileri arasındaydı. Mehmet Âkif’den, Taceddin Dergâhı’ndan, İstiklâl Marşı’nın yazıldığı yapının korunmasından, çevrenin düzenlenmesinden, hâlâ yıkılamıyan 11 katlı heyula binadan konuştuk.

Bu arada, 1974’te ilk olarak açılan Mehmet Âkif Müze Evi’nin az sayıdaki orijinal eşyasının bina üniversiteden vakıflara intikal ederken kaybolması üzerinde durduk. Aslında Âkif’in İstiklâl madalyası, tüfeği, vefatında alınan yüz kalıbı vs. malzeme kaybolmamış.
Meğer, Kültür Bakanlığı’nın Hacettepe’de yaptığı Mehmet Âkif “müze- kütüphanesi”ne aktarılmış. Bu konuda Kültür Bakanına çağrıda bulunduk. “Nasıl Türkiye dışına çıkarılmış eserleri ülkemize getiriyor ve müzelerine iade ediyorsanız, Mehmet Âkif’e ait müze malzemesinin de Taceddin Dergâhını dönmesini sağlayın” dedik.

Bakalım, cevap verilecek mi? Öğleden sonra, İstanbul’da yine Mehmet Âkif’in mekânlarından Halkalı Ziraat Mektebi’nde olacaktık. Burası Sabahaddin Zaim Üniversitesi’ne tahsis edilmiş. Üniversite binayı sahiplenmiş, merkezi yapıyı elden geçirmiş, yan binaların onarımı ise devam ediyor.

Düşünün bir, Mehmet Âkif Mülki idadiyi (liseyi) bitirmiş, Mülkiye’ye gidecek. Yıl 1888 babası vefat ediyor. Kısa yoldan hayata atılmak zarureti hasıl oluyor ve yeni açılan iş garantili Ziraat Mektebi Âli’sinin Bayarlık bölümüne geçiyor. Acaba, Mehmet Âkif mülkiye”ye gitse idi, bu onun geleceğini nasıl etkilerdi?

Pozitif ilim okumamış bir Mehmet Akif nasıl olurdu? İşte o binadayız…
Bu bina efsane olmadığı gibi, Mehmet Âkif’le ilgili hiçbir bilinen de efsane veya masal değil. Mesela onun bu mektebi birincilikle bitirmesi. Mesela, güreşte okul birincisi olması… Fatih’ten Halkalı’ya yürüyerek gidip gelmesi… Sabahaddin Zaim Üniversitesi’nin konferans salonunda Mehmed Akif’le ilgili konuşmamız var.

Bu üniversitenin rektörü Prof. Dr. Adem Esen, Burdur’dan kalabalık bir heyetle gelen Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi rektörü Prof. Dr. Mustafa Saatçı ve İstanbul İl Milli Eğitim Müdürü Dr. Muammer Yıldız toplantının düzenleyicileri olarak hazır bulunuyorlar. “Mehmet Âkif Üniversitesi”, 28 Şubatçıların tüylerini diken diken ediyordu.

Şimdi hayata geçirildi ve gelişen bir Anadolu üniversitesi. Genç ve dinamik rektör, Akif’in vefat yıldönümlerinde İstanbul’a geldiklerini, sabah mezarında toplandıklarını, öğleden sonra da Sabahaddin Zaim’deki bu faaliyeti gerçekleştirip Burdur’a döneceklerini söylüyor.
Gerçekten de öyle oluyor, bir otobüs dolusu öğretim üyesi ile akşama doğru hareket ediyorlar. Mehmet Âkif’in Baytar Mektebi’nin bugünü gördükten sonra, bu sene ilk defa, Türkiye’den ve İstanbul’dan sonra hayatının en uzun zamanını geçirdiği Mısır’a, Kahire’ye gideceğiz. Kahire, onun bir kenar semti olan Hilvan 10 yıldan fazla Mehmet Akif’e ev sahipliği yaptı.
Mısır, Kahire, hususiyle Hilvan Mehmed Akif’in hicret mektebi… Koca şair, tam olgunluk çağında, 52 yaşında doğduğu ülkeyi ve şehri terk ediyor, Mısır’a gidiyor…Ömrünün geri kalanını bu ülkede geçiriyor. Ölümüne yakın ülkesine dönüyor.

Mısır Akif’in hicret mektebi…Bu göç onun boynuna binmiş. O da durumu görüyor ve memleketinden ayrılmaya,ülkesinin ve halkının selameti için razı oluyor… Zor bir hayat, çileli bir ömür onu bekliyor… İşte onun bir nevi ikinci vatanı olan Kahire’deyiz…

(Yarın devam edeceğiz)