Deniyor ki, PKK her an silah bırakabilir. “O zaman bir genel af kapıdadır” diyen de var.. PKK’lılar affedilecekse, Ergenekoncular da açılan kapıdan çıkabilir..

Hayır PKK’lıların çıktığı kapıdan ben çıkmam diyen kaç kişi kalır içeride bilmiyorum.. Ya da Ergenekonculara bir af çıkarılacaksa, bundan PKK’lılar da yararlanır.. Son günlerde af daha çok dillendirilen bir konu..

Ama nasıl olacağı, kimleri kapsayacağı tartışmalı bir konu.. Af karşıtlarının itirazları var: Erken bir af, görülmekte olan davaların yanında görülmeye başlayacak davaların da soruşturulmadan üstünün örtülmesine sebeb olur. Bu da tarihi tanıklıkların yok edilmesi anlamına gelir..

Bir başka itiraz, serbest bıraktıklarınız yeniden kaldığı yerden devam etmeye kalkar, ölü hücreleri uyandırırsa ne olacak. Kimileri Mafiaya katılabilir, kimi yabancı istihbarat örgütlerine atabilir kapağı, kimileri suç ortaklarının konuşmaması için eski arkadaşlarını infaz etmeye kalkarsa ne olacak? Geçen gün CHP İzmir Milletvekili Birgül Ayman Güler saldıracaklarından söz ediyordu. Mahkemede hakimi savcıyı tehdit edenler, meydan okuyanlar, hesap sormaktan söz edenler de..

Ayman Güler’in Özel Harp üyesi olduğunu söyleyenler de var. Yani CHP’nin derin devlet yapılanmasındaki rolü, avukatlıktan da önemli ve ileri. Nasıl ulusalcı ise bunlar, gidip dışarıda herkesin çok başarılı bulduğu bir alanda ülkelerini şikayet ediyorlar, orada da Esad’ın avukatlığına soyunuyorlar..

CHP’lileri anlamak çok kolay değil.. “Yunanistan’a soykırım uyguladığımızı” söyleyen de, “Artık darbe yapmak zor” diye hayıflananı da! Henüz hücreler dağıtılmadı ve silah depolarına el konulmadı.. Bana göre af tartışması yakında yoğun bir şekilde gündeme taşınacak. İster misiniz, bu konuda da referanduma gidilsin.. Anayasa değişiklik oylaması ile birlikte bu konu da ele alınabilir..

ABD ve AB de “Af” derse şaşmamak gerek. Çünki bu işler bu şekilde soruşturulmaya devam edilecek olursa, bu işin ucu Avrupa’ya da, Amerika’ya da uzar. Zaten bugüne kadar gizli bir el, bu işin bu cephesini hep kontrol altında tutu..

Batı bu konuda hep ikiyüzlü davrandı. Lavrov kampı hep aktifti ve bir terör üssü olarak kripto bazı örgütlere destek vermeye devam etti. Almanlar, İngilizler, Fransızlar, hem Ergenekoncuları, hem de güya onların peşinde oldukları marksist ve etnik terör örgütlerini himaye ettiler ve etmeye de devam ediyorlar. Af konusunda MHP dışında herkes uzlaşır..

CHP’nin de kurtarmaya çalıştığı çevreler var, BDP’nin de. Aslında MHP de Silivri’den adam kaçırmaya çalışan cephede yer alıyor. Ama o hani şu Başbuğ’un “PKK’lılar serbest kalacaksa, biz ömür boyu içeride kalmaya razıyız” türü şecaat arz eden kanatta yer alabilir..

Sanki dün Apo’yu ipten alanlar kendileri değilmiş gibi.. Af konusunda en büyük sorun şu: Bu adamların hepsi dışarı çıkacak olursa, büyük bir ihtimal kendi aralarında kanlı bir hesaplaşmaya gireceklerdir..

Bir gün bazı gerçeklerin ortaya çıkmasından korkanlar, diğer iş ortaklarını susturmak ya da işlerin bu noktaya gelmesinden sorumlu tutarak, intikam ve ceza histesine kapılacaktır. Birileri dışarı çıkınca Mafia ve çete işlerine yeniden bulaşabilir, yabancı ülke istihbaratı tarafından elde edilebilir..

Bu da bir risk. Bir başka konu ise devletin cezalandırmadığı birtakım suçlardan dolayı bu işlerden zarar gören birilerinin ihkakı hak yoluna girip doğrudan kendinin hesap sormaya kalkışması..

Benim açımdan en büyük risk ise, gerçeklerin gizli kalma ihtimali.. Affetmek yüceliktir. Tamam. Affedilsinler, ama önce itiraf etsinler, silahlarını bıraksınlar ve bu işlere bulaşmayacaklarına dair bir garanti oluşturulsun..

Onun için belki bir erteleme, şartlı tahliye gibi bir yola gidilebilir.. Ama gasp ve cinayet davaları ile ilgili daha dikkatli davranmak gerek. Yapanın yanına kâr kaldığı kanaati oluşmamalı bu işlerin sonunda toplumda..

Kamu kaynaklarını hortumlayanlara, git yağmaladığın serveti yemeye devam et dememeli.. 28 Şubat davası başlamadan bitmemeli. Muhsin Yazıcıoğlu davasının üstü örtülmemeli..

Selâm ve dua ile..