Davranışlarımız duygularımızdan, duygularımız ise düşüncelerimizden beslenir. Bu nedenle bir davranışı değiştirmek istiyorsak önce o davranışın beslendiği düşünce kalıplarını değiştirmemiz gerekir. Davranışlarımızı yönlendiren ve besleyen düşünceleri değiştirmedikçe beklediğimiz sonuca ulaşmamız mümkün olamaz. Bunun için, kişi öncelikle davranışın temeline inmeli ve kemikleşmiş çarpık anlamları değiştirerek davranışsal dönüşüme ulaşmalıdır. Bazı patolojik durumlarda, kişi bu dönüşümü yardım almadan gerçekleştiremez. Ama gündelik hayatta bazı davranışlarımızı kendi çabamızla da değiştirebiliriz .

Bulunduğu her ortamda, yersiz alınganlıklar gösteren ve sürekli karşı tarafa suçlayıcı sözler sarf eden bir yakınım vardı. Gittiği ev toplantılarından döndüğünde beni arar ve “biliyorum, giydiğim giysiyi beğenmedi, çayım bitmişti, önce yanımda oturan kişinin çayını doldurdu sonra benimkini doldurdu. Belli ki, beni pek sevmiyor, beğenmiyor…” tarzında yakınmalarda bulunurdu. Bu durum arkadaşlar arasında pek ciddiye alınmıyordu ama, bayan kendisi eve her gelişinde huzursuz oluyor yaşadıklarını sorun haline getiriyordu. Çünkü olaylardan sürekli negatif anlamlar çıkarıyor ve olumsuzluğu kendi üzerine atfediyordu. Bu konuda köklü bir değişime gidebilmesi için olaylara olumlu tarafından bakmayı öğrenmesi ve bunu davranışlarına taşıması gerekirdi. Ama değişimi istemiyordu çünkü bu davranışının kendisini ve çevresindeki insanları ne kadar rahatsız ettiğini göremiyor ya da farkına varamıyordu.

Halbuki, beni beğenmediği için önce yanımdaki hanımın bardağına çay doldurdu diye düşünmek yerine, “önce yanımdaki hanımın bardağını görmüş olabilir, sırayı takip etmiş olabilir ya da kasıtlı bir niyet taşımıyor olabilir…”gibi bir yaklaşımla olaya pazitif anlam vermeyi öğrenebilir ve bunu alışkanlık haline getirebilirdi. Aksi taktirde bu kişi karşılaştığı her olaya olumsuz bir anlam verecek hayatı kendine zindan edecekti. Ama yaşadığı sorunun farkında olmadığından sürekli çevresindeki insanları suçluyor ve olaylara negatif anlamlar yüklüyordu.

Değişime giden yolun ilk basamağı farkına varmaktır, kişi bütün gayretlerini bundan sonraki basamaklarda yapar. Bu nedenle ilk basamak önemlidir.