Ve geri çekilme başladı.. Zaten daha ilk günden bugüne kadar ciddi bir olay olmadı. Artık PKK saldırmıyor, barış sürecini engellemek isteyenler olay çıkarmaya çalışıyor..

Dağa çıkmalar da durdu. Dağdakilerden bazıları zaten epey zamandır dağdan inip ana-babasının yanına döndü.. Şimdi normal hayata alışmaya çalışıyorlar.. Büyük şehirlerden insanlar dağdan inen çocuklarını karşılamaya gidiyorlar.. Şimdi ona iş-güç bulmaları, evlendirmeleri gerekiyor..
Hâlâ direnenler yok değil, ama artık bu iş bitti. Dağdan örgütün kontrollü iniş süreci ise dün itibarı ile başladı..
Bu arada üç aylar da başladı biliyorsunuz. Geri çekilmenin de üç ay sürmesi bekleniyor.
Tam da Kutlu Doğum haftasına denk geldi süreç. Şimdi 3 aylar. 3 ayların sonunda Ramazan var..
Bayram!
40 yıllık örgütlenmiş, kışkırtılmış bir kan davası bitiyor..
Baharla birlikte, tam da bademler çiçek açarken!
Ama birileri bu gidişten, gelişmelerden rahatsız. Çünki aynı ülkenin çocuklarının kanları ve gözyaşları üzerine kendilerine iktidar ve servet üretmeye çalışanlar için bu kötü bir son.
Bu durum Mafya için bir felaket. Eroin, silah, mazot kaçakçılığı artık eskisi kadar kolay olmayacak.. Onlar için cansıkıcı bir durum..
Ne güzeldi değil mi, Türk-Kürt birbirini kıracaktı. Alevi Sünni, sağ-sol, İslamcı-laik. Bizi bize kırdıracaklardı.. Aynı silahla sağ ve sol kahveleri tarayacaklardı ve sonra da terörü bahane yapıp, irtica bahanesi ile darbe yapacaklardı..
“Türk aleminin en büyük düşmanı komünistlikti ve her görüldüğü yerde ezilmeliydi” değil mi? Güya Atatürk böyle diyordu.. İmam-Hatiplerin karşısına bu tabela asılırdı. Biz Sünniler İmam Hatib’e gidecek imam olacak, sonra da sağ partilere ucuz oy deposu olacaktık. Soğuk savaşta bize biçilen rol buydu..
“İrtica ile mücadele istila ile mücadeleden daha zor ve elzem bir hadiseydi” değil mi? Sünnilere kitabın sağından, Alevilere solundan okuyacaktınız. İmamla öğretmen birbirine girecekti.. Öğretmen okulları, Köy Enstitülerinde Bursa nutku anlatılırdı. Alevi çocukları öğretmen olacaktı. Onlara biçilen rol de, sol partilere ucuz oy deposu olmaktı. İmamla öğretmen kavga edecek, jandarma da gelip onları kulağından tutup tokatlayacaktı.. Onlara devletin resmi dini, resmi ideolojisi ve resmi tarihini dikte edecekti. Öğretmene zorunlu din dersini öğretme görevi verecekti. Hem zaten Kemalizm “Türk’ün dini” değil mi idi!
Bitti artık! 80 yıllık yalan bitti. Tek parti, darbeler, terör yılları diye bir ömrü tükettiniz ve sonunda siz de tükendiniz..
Soruyorlar:
-Nasıl bir anda biter terör?..
-Bu işin arkasında kim var?.
-Ne verdiler de barışı aldılar?.
-ABD olmadan olmaz bu işler. ABD’nin planı ne?
Barış için yollara düşenlere saldırıyor birileri.. Birileri iki gözü iki çeşme; “neden daha önce gelmediniz” diye.. Dağdakinin anası da böyle. Şehid anası da..
Bu iş terörle olmayacak. Adalet ve siyaset yolu ile, toplumsal uzlaşı ile çözüm bulacağız. Kavga etmeden sabırla.
Cin şişeden çıktı, dünya değişti artık..
Bütün insanlığın hayrına olmayan bir çözüm önerisi bizim önerimiz olmayacak.. Çözümümüz dünyaya örnek olacak inşallah..
Bu süreçte ortaya çıkan bir başka gerçek var. Toplum ülke meselesine el koydu ve sahip çıkıyor.. Bu iş son derece önemli.. “Eski hal muhal” bu da görüldü.. Bu işler böyle devam edemez. Herkes bunda hemfikir.. Çözüm insan hakları, hukuk devleti, adalet, barış ve özgürlük temelinde olacak. Katılımcı, çoğulcu ve şeffaf bir yönetim isteniyor..
Bu süreç sadece Kürtlerle ilgili değil. Çerkez’i de bu süreçte hakkını alacak, Arab’ı, Süryani’si, Gürcü’sü, ister Çingene diyin, ister Roman… Alevisi-Sünnisi, Kadirisi, Nakşisi, Bektaşisi, Müslümanı gayrimüslimi, herkes hakkını alacak.. Herkes inandığı gibi yaşayacak ve düşündüğünü özgürce ifade edecek..
Bu hafta sonu Van Ahlat’ta olacağız. Çerkez halklarının açık hava mitingi var..
Bu toprak, bu hava, bu su, bu toprak hepimize yeter.. Anadolu halklarının kardeşliği temelinde, inkara sapmadan, farklı farklı dillerde, adaletten, barıştan, özgürlükten yana birlikte aynı şarkıyı söyleyebiliriz, Arnavud’u, Boşnak’ı ile birlikte..
Selâm ve dua ile..