Amerikancılık herkese bulaşabilen bir virüstür. Dahası, Ali Hocam’ın ifadesiyle “Amerika, hava kirliliği gibi bir şey.” Öyle ki, bugünlerde CHP’ye dikkat ediniz. Bahçeşehir Üniversitesi eski rektörü Süheyl Batum, üniversite bünyesindeki “Amerikan Araştırma Merkezi” kurulundaydı. “Partnerleri” ise CIA’nın yan kuruluşu Rand Corporation ve Foundaiton For Defeense Of Democraies  adlı Amerikan Vakfı’dır (Aylık Yorum Dergisi, İlk Kurşun, 16 Kasım 2010).

USA Brookings Enstitüsü Başkanı Strobe Tallbott’un yürüttüğü Türkiye 2007 Projesi’nin hem Amerika, hem Türkiye toplantılarında birçok Türk gazeteci, siyasetçi, akademisyen gibi Süheyl Batum da hayli faaldi. Malûmdur ki, Batum, derecesi yüksek Amerikancı Tüsiad’a rapor da hazırlamıştı.

Şüpheci olanlara tavsiyem, Amerikan Siyaset Okulu Think Tank’ların Türkiye dosyasını bir araştırsınlar.  

60’lı yılların hızlı solcusu Deniz Baykal 2005’de “ABD bize dengeli yaklaşmıştır. Amerika aleyhtarlığı bir oluşum doğru değildir. Türkiye’nin ABD ile paralel hareket etmesine karşı olmak için bir neden göremiyorum. ABD ile aramızda ideolojik bir görüş farkı yok (...) Türkiye’de Irak savaşı ile Amerika karşıtı hava oluştu. Amerika aleyhtarı bir oluşuma hiçbir şekilde katkı vermedik. Hiçbir şekilde Amerikan düşmanlığı sergileyecek bir tavır içine girmedik. Meydana çıkmadık. Örgütümüze kesin talimat verdik” diyebiliyordu (1 Mayıs 2005 Star Gazetesi).

Vah ki, vah, Türk solcularına! Onlara bir tavsiyemiz var: Hanımlarının hamileliğinin son ayında Amerika’ya gidip ikamet izni alan sağcı ve solculuğuyla öne çıkmış bâzı siyasetçi, ünlü gazete patronu ve yazarlarının listesini bir araştırsınlar.

İstanbul’un Amerikanlaşmış semtlerinde Amerikanlaşmış hayatlarıyla solculuk histeri nöbetleri geldiğinde “Emperyalist Amerika” pankartları altında görünen Tatlısu Amerikan aleyhtarları ile bir kısım ahlâksız sinema ve sahne sanatçılarının aleyhtarlıkları ise fasaryadan ibarettir.

“Hegemonyalarının” ellerinden kayıp gidebileceğinin telâşına kapılanların Amerikan aleyhtarlıkları naylon olduğu gibi, inanç, zihniyet ve hayat tarzı bakımından da uygun değildir. Dolayısıyla sahte ve sunidir.

1960 sonrası hariç, “şânlı ordusuna” 1947-48 yılları arası 100 milyon, 1948-49 arası 49 milyon, 1949-50 yılları arası 13,5 milyon, 1950-51 yılları arası 140 milyon, 1951-52 yılları arası 70 milyon Amerikan yardımı alan bir ülkenin “ulusalcılığından ve bağımsızlığından” söz edilebilir mi sizce?

Demek ki neymiş, ulusalcı sağcıların ve solcuların “Bağımsız Atatürkçü ve Milliyetçi Türkiye’si?”

Allah’ın her günü “Güçlü ve bağımsız Atatürkçü-milliyetçi Türkiye olduğumuza” dair resmî açıklama yapılan bir başka ülke var mıdır?

Birileri çıkıp da “haydi oradan demez mi? Tam bağımsızlıkçı ulusalcılar bu ülkenin Amerikanlaşmasını kendi siyasî ve fikrî cetlerinin zihniyetinde, yani Jöntürklerin, İttihat ve Terakki’nin yapıp bıraktıklarında arasınlar.  

Bâzı İslâmî cemaatlerin “Amerikancılığını” diline dolayan Atatürkçü sol ile sağcı ve Atatürkçü milliyetçilerin asıl niyeti, onlar üzerinden İslâmî değerlere saldırmak ve yıpratmaktır. Toplumun damarlarına hızla ve rıza ile girmelerinden telâşlandıkları, komplo ve desise ile önlemeye çalıştıkları âşikar değil mi?       

Milletin kanaat önderleri için “Amerika destekliyor” diyenler, esas Amerikancı olan Kemalist sol ve sağ ulusalcı siyasî partiler, dernekler ve medya değil midir?

Demek ki, ağız dolusu “Bağımsız Ulusal Türkiye” diye böbürlenerek, İslâmî bir toplum olmaya hizmet edenlere “Amerikancı” yaftası yapıştıranların, alnının çatından ve karnından konuşmamayı öğrenmesi gerekiyormuş.

Zinhar, siz siz olun, çok sağlam bir fikre ve icraata bağlı Amerikan aleyhtarlığınız yoksa, “Türkiye ulusalcı bağımsız bir ülke” diye ağzınızdan bir söz kaçırmayın.

Soru şudur: Amerika’ya fikren ve siyaseten, imanınız ve hayat tarzınızla karşı çıkabiliyor musunuz?

Neredesiniz gerçek Amerikan aleyhtarları? Sizleri gündüz gün ışığında fenerle arıyorum.