Kişisel tercihim ve inancımın bir gereği olarak, kız ve erkek öğrencilerin ayrı yurtlarda kalmalarını isterim…

Ayrı evlerde oturmalarını isterim…

Hatta ayrı okullarda okumalarını isterim…

Ama iktidar, “Biz bunu sağlamak için yasal düzenleme yapacağız” derse, “o kadar uzun boylu değil” derim…

Hayatı boyunca hak ve hürriyetleri savunan bir kalem olarak, “Bu iş böyle olmaz” derim…

Attığınız taş, ürküttüğünüz kurbağaya değmez!

¥

Ruhsatsız yurtları denetleyin, tamam…

Bu yolla vergi kaçırılmasını önleyin, bu da tamam…

Sağlık koşullarına filan da bakın, eyvallah…

Ama “yasal düzenleme” yapamazsınız.

Çünkü bu, vatandaşın sadece evine değil, destursuz yatak odasına dalmak anlamına gelir…

Söylendiği gibi “Namus bekçiliği” filan da olmaz, düpedüz “devlet terörü” olur…

Çünkü “Kraldan ziyade kralcı” yerel yöneticilerimiz var…

Öyle müdahaleler yaşanır k, akl-i selime “yok artık” dedirtir; “bu kadar da olmaz!”

Yeterli desteğin var, anladık…

Gücün de var, görüyoruz…

“Eller havaya” dediğin an, Parlamento’nun neredeyse tamamının elleri kalkar…

Sen de “Yaptım oldu” diye sevinirsin.

Ama olmaz! Çünkü demokrasiye uymaz.

İnsan hakları çiğnenir…

Konut dokunulmazlığı zir-u zeber olur…

Amacına da ulaşamazsın.

Çünkü kafasına koyan, fiili işleyeceği yeri de bulur.

Kendinle de çelişirsin: Hem zina yasağını kaldırmak, hem de böyle bir ihtimal var diye tedbiren yasak koymak aklın alacağı iş değil.

“Aileler kızlarının kızlı-erkekli evlerde kalmasını istemiyor” çok doğru…

Ama başka bir doğru daha var: İstemeyen aile kendisi yasak koysun kızına, oğluna…

Çocuğunun yaşadığı evi çocuğun annesi babası denetlesin…

Çünkü devlet özel alanlara girmeye bir başladı mı, bunun nerelere kadar gideceğini kimse kestiremez.

Sayın Bülent Arınç’ın itirazı da bu noktaya işte: “Kanun olmaz” diyerek, Sayın Başbakan’a aleni itiraz ediyor ve politikadan çekilebileceğini söylüyor.

O pozisyondaki birinin ekrana çıkıp uluorta bunları söylemesi hiç kolay değil.

Belli ki canına “tak” etti. 

Bu tür şeyler CHP’de olurdu ama AK Parti’de olmazdı. Parti yöneticileri (Ağabeyler) medya aracılığıyla konuşmazdı…

Kol kırılsa bile yen içinde kalır, kamuoyuna yansımazdı.

Bu bakımdan Sayın Arınç’ın itirazını ciddiye almak lâzım. Neden canına “tak” ettiğine bakmak lâzım.

Esasen Sayın Başbakan’ın da yasaklardan medet uman bir politikacı olmadığını biliyoruz. Buna rağmen neden yasaklamadan söz ettiğini anlayamadım.

Bir baba olarak yerden göğe kadar haklı…

İnançlı Müslüman olarak, yine haklı…

Ama farklı sorumluluklar da taşıyan bir Başbakan olarak, bence haklı değil.