Zor bir dönemden geçiyoruz. Milletimiz Soma’nın acısını kolay kolay unutamayacak. Kalpler buruk, gönüller kırık, gözler yaşlı. Zaman her türlü felaketin ilacıdır derler ama bu durumda sanki katlanarak artıyor.

Patlamanın ilk günü, bir işçi, iki işçi, üç işçi…olarak bizlere aktarılan, ekranlarımıza ulaşan şimdi birer insan portresi. Her bir insan portresinde de tarif edilemez acılar dökülüyor dillerden. Bu dünyadan göçüp gittiği gün evladı doğandan, sapasağlam dışarı çıktıktan sonra mesai arkadaşlarına yardım etmek adına tekrar girip şehit olana, baba oğul birbirine sarılıp ebedi uykuya yatanlardan, çıkışa, kurtuluşa elli metre kala tükenip Hakk’a yürüyene kadar bir çok hikâye… Gerçek hikâye şimdi zihnimizi zorluyor. Kolay kolay unutamayacağımız bir acı beynimizde yer ediyor.

Kazanın, en üst seviyeden başlarsak ilk adımda değerlendirilmesi gelip Doğu-Batı dikotomisine dayanıyor. Neden bizde böyle, sorusu Batı’daki benzer madenlerdeki çalışma standartları ile bizdekilerin mukayesesini takip ediyor. Bir haber portalı Almanya’daki tam teçhizatlı yüz maskesi ile bizdeki basit bir plastikten yapılmış olduğu muhakkak olan, bir nevi muvakkat madenci maskesini karşılaştırıyor mesela. Bu basit karşılaştırma bile bizi 1920’lere ışınlayıveriyor.

Kurucu atalar arasında baskın çıkan Batıcı ekolünden gelenlerin her daim Batıya yetişme telaş ve endişesini o yıllardan alıyor, bugüne hem de aynı şiddette taşıyıveriyor. Demek ki batılı olmak hiç de kolay olmuyor. Veya göründüğü veya sanıldığı kadar kolay olmuyor. Veya tahmin veya inanılanın aksine aslında olmamış oluyor. Bizim insanımızın hayatı bir Alman madencinin hayatından daha az mı kıymetli bugün 2014 senesinde diye insana sorduruyor.

Muasır medeniyetler seviyesine çıkmak hiç de kolay olmuyormuş. Demek ki kuru bir batıcılık bize pek de bir yol aldırmıyormuş. Övünmeyi, çalışmanın ve güvenmenin önüne koyan zihniyet bizi ancak Soma’ya getirip bağlıyor. Nerede şimdi çağdaşlık borazancıları, Kemalizm tapınanları… Halkın seçtiği iktidarı siyaset yapmaya bırakmayıp devirmeye çalışanları… Neredesiniz! Doksan küsur senedir kuru kibir ile bugünlere getirdiniz Soma’yı. Suçlu, sorumlu mu arıyoruz… Öyle ise doğru bir okuma adına, adalet adına, tarihin tozlu sayfalarında başlamamız gerekir.

Devam edeceğiz inşaallah.