Hayatının iyice rutinleşip sıradanlaştığından yakınan eski dostuma aşağıdaki soruları sordum…

En son ne zaman sabah namazına kalktın, ağlayarak Kur’an okudun ve kendin için, yakınların için, Müslüman âlemi için dua ettin?..

En son ne zaman bir hayır işi yaptın?..

En son ne zaman sevdiğin insanla baş başa bir yemek yedin?..

En son ne zaman sevdiğin insana onu sevdiğini söyledin?..

Sevdiğin insanın gözlerinin ne kadar güzel olduğunu en son ne zaman fark ettin?..

En son ne zaman sevdiğin birine iltifatta bulundun ya da böyle bir iltifat aldın?..

En son ne zaman severek ve isteyerek işine gittin?..

En son ne zaman ailenle, arkadaşlarınla sohbet ettin?..

En son ne zaman deniz sahiline inip ya da yükseğe çıkıp güneşin doğuşunu/batışını seyrettin?..

En son ne zaman sevdiğin birine şiir ya da birkaç güzel cümle yazdın?..

En son ne zaman dalında bir gül kokladın?..

En son ne zaman çimlerin üstüne sırtüstü yatıp yıldızlara baktın, onlardaki güzellikleri yeniden keşfetmeye çalıştın, çocukluğunda yaptığın gibi onlara isimler verdin; yani bir anlamda en son ne zaman çocuklaşın?..

En son ne zaman kendine vakit ayırdın?..

En son ne zaman aynaya gülümseyip insan olarak yaratıldığına şükrettin?..

En son ne zaman televizyonu kapatıp çocuklarınla/torunlarınla oynadın?..

En son ne zaman çocuklarını/torunlarını parka götürdün ve tüm zamanını onlarla paylaştın?..

En son ne zaman sevdiklerine sürpriz yaptın, çiçek götürdün?..

En son ne zaman bir kitabı sonuna kadar okuyup bitirdin?..

En son ne zaman hatıra defterine bir şeyler yazdın?

Dostum acı acı güldü ve “Haklısın” dedi, “bunları yapmayalı uzun zaman olmuş.”

Ya siz dostlarım, siz yapıyor musunuz?

Yoksa hayatınızın rutinleştiğinden, monotonlaştığından yakınmakla mı yetiniyorsunuz?

Mademki yakınıyorsunuz, neden hâlâ hep aynı şeyleri tekrarlamakta ısrarcısınız?

Meselâ neden aynı saatte evden çıkıp aynı saatte eve dönüyorsunuz?..

İşe gidiş-gelişlerinizde neden hep aynı yolu kullanıyorsunuz?

Televizyonda bir birine benzeyen diziler ve filmleri neden her akşam ısrarla seyrediyorsunuz?..

Neden aynı marketlerden, alış veriş merkezlerinden alış veriş yapıyorsunuz?..

Neden tatillerinizi hep aynı yerde geçiriyorsunuz?..

Neden aynı cümleleri defalarca kuruyor, bir hatırayı onlarca kez anlatıyorsunuz?

Aslında hayat rutin değil, korkularımızla, tembelliğimizle, alışkanlıklarımızla hayatı biz rutinleştiriyor, yaşanmaz hale getiriyoruz.

Bize ikram edilen hayata neşe ve heyecan katıp biraz daha anlamlı, biraz daha neşeli kılmak, kendi elimizde…