Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Papa’nın ülkemizi ziyareti sırasında yaptığı konuşmada söylemiş oldukları günlerdir “kafamızı kurcalayıp” duruyor!

Hatırlayacağınız gibi Cumhurbaşkanı Erdoğan “Papa ile aynı düşündüklerini” ifade ettikten sonra, “Farklı düşündüğümüz konu hemen hemen hiç yok” diyor!

Cumhurbaşkanı Erdoğan ile Papa “iki farklı dünyanın” insanları olduklarına göre böylesine bir “düşünce beraberliği” nasıl ortaya çıkmış ola ki!

Evet, günlerdir kafamız bu sorunun cevabını aramakla meşgul!

Bu açıklamayı hayra mı yormak lazım şerre mi bilemiyoruz!

Bir türlü sorunun cevabını bulabilmiş değiliz!

Yıllardır alışageldiğimiz iki farklı dünyanın temsilcileri arasındaki “düşünce çatışmaları” olduğu için şimdi bu “düşünce çakışmasını” bir türlü kavrayamıyoruz!

İki farklı dünya görüşünü temsil eden kişiler “hangi ortak noktalarda” buluşmuşlardır?

Kim kimin düşüncesine yaklaşmıştır?

Bunca yıldır sürmekte olan bir “düşünce çatışması” bir anda nasıl “düşünce çakışması” haline dönüşmüştür?

Papa mı düşüncelerinden taviz vermiştir?

Cumhurbaşkanı Erdoğan mı?

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın -kendisini her ne kadar eleştirsek ve hatta yerden yere vursak- bile uzun yıllar birlikte siyaset yaptığımız bir kişi olduğu için olsa gerek Papa’nın karşısında “taviz vermiş” olacağına ihtimal veremiyoruz!

Ama aynı şekilde bu açıklamasını da içimize sindiremiyoruz!

“Papa ile aynı şeyleri düşünüyor olmayı” içe sindirmek elbette kolay bir şey olmasa gerek!
Hele “Farklı düşünülen hiçbir konunun hemen hemen olmaması” içe sindirilmesi daha da zor bir konu olarak karşımızda duruyor!

Belki de Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu sözleri biraz daha açıklanmaya muhtaç!

Diyalog safsatasının alıp başını gittiği bir dönemde, “Papa’yla aynı düşünüyoruz” açıklaması gerçekten izah edilmeye ihtiyaç duyan bir açıklama!

Cumhurbaşkanı Erdoğan ile Papa kendi aralarında yani baş başa ne görüştüler bilmiyoruz!
Ama Papa’nın yaptığı konuşmalar ortada!

Israrla diyalog diyor!

Diğer dinlerin İslam ile yürürlükten kaldırılmış olduğu bir ortamda eğer hâlâ diyalog diye ısrarcı olunuyorsa bunda “iyi niyet” aramak mümkün mü?

Arada hâlâ böylesine büyük “düşünce çatışmaları” varken “aynı düşünüyoruz” açıklaması nasıl kabullenilebilir?

Evet, kafamız kurcalanıp duruyor!