Beyaz güvercinler barışı temsil eder, barış dileklerinin gerçekleşmesi için bazıları beyaz güvercin uçururlar. Beyaz güvercinler barışın sembolüdür amma beyaz güvercin uçurmak barışı tesis etmek için yeterli değildir. Barış güvercini uçuranların bu konudaki niyet ve samimiyeti belirleyici olur. Öyle oylunca da Papa’nın İstanbul’da uçurduğu beyaz güvercinlerin dünya barışı için uçurulduğunu söylemek pek gerçekçi olmaz. Olsa olsa Türkiye ziyaretinin esas amacını teşkil eden Katolik ve Ortodoks kiliseleri arasındaki yüzyıllardır süren küslüğün son bulmasına yönelik olabilir.

Niçin böyle düşündüğüme gelince; Papa Ankara’da Cumhurbaşkanlığı Sarayı’nda yaptığı konuşmada İslam dünyasında yaşanan çatışmalar ve akan kan konusunda Batı dünyasına yönelik en ufak bir cümle kullanmadığı gibi imada bile bulunmadı. Ancak, bolca bazı Müslüman gruplara yönelik suçlamalarda bulundu. Bir bakıma emperyalist Batılıların sömürüsüne ve zulmüne isyan eden Müslümanların verdiği mücadeleyi tehlike olarak işaret etti ve elbirliği ile bunun önlenmesini istedi. Kısacası, Irak ve Suriye’de ABD önderliğinde sürdürülen bombardımana destek verici bir üslup sergiledi. Irak’ta bugün yaşanan belirsizliğin ve karmaşanın sorumlusu ABD ve müttefikleri olduğunu bilmiyormuş gibi davrandı. Suriye’de devam eden çatışmaların esas sorumlusu Esad değil de bu çatışmalarda öne çıkan IŞİD örgütüne dikkat çekerken Esad’ın katlettiği 200 bini aşkın insanı hatırlamak bile istemedi. Belli ki akan Müslüman kanı Papa’yı fazlaca ilgilendirmiyor. Kudüs’te yaşananlar Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından bir kez daha hatırlatılmış olmasına rağmen Filistin ve Kudüs konusunda dünya ve özellikle de İsrail’e bir çağrıda bulundu mu? Bu yönde bir çağrıyı hatırlayan var mı? Yine Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, “Esad’ı birlikte halledelim” çağrısına karşılık geldi mi? Demokrasi şarkısını dillerinden düşürmeyen Batılıların darbeci Sisi’nin yanında yer almalarının ikiyüzlülük olduğu hatırlatmasına yönelik bir söz söyledi mi? Tüm bu sorulara Papa’dan bir karşılık gelmedi. Bir taktım yuvarlak cümlelerle dünya üzerinde akan kandan o yine radikal(!) Müslümanları suçlayan bir üslubu tercih etti. Ama İstanbul’da Ortodoks Patriği ile bir araya geldikleri buluşmada Papa’nın, “Buluşmamız, mutlu bir geleceğin emaresi” cümlesi beyaz güvercini dünya barışı için değil, iki kilise arasındaki ihtilafın son bulması için uçurduğunu göstermeye yetmez mi?

Böyledir diye Papa’yı suçlamanın fazla bir anlamı yok. Onlar kendi inançlarına göre hareket ediyor, aralarındaki ihtilafı gidermek için çaba sarf ediyor, beyaz güvercin uçuruyorlar. Bu bakımdan İslam dünyası olarak bize düşen kendi aramızdaki ihtilafların hallini, akan Müslüman kanının durdurulmasını Batılılardan beklemek değil, sorunlarımızı kendi aramızda çözmeye çalışmaktır. Ne var ki Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Ak Parti iktidarı bir bâtılı bir başka bâtıl ile dengelemeye, İslam dünyasının sorunlarının çözülmesini onlardan beklemektedirler. Böyle olmasaydı İslam dünyasında akan kandan en az ABD kadar sorumlu olan İngiltere, Fransa ve Almanya’nın başını çektiği AB’ye girmek için çırpınıp dururlar mıydı?