Önce, “Adam kısa sürede yolunu buldu” cümlesinden ne anladığınızı bir yere not edin.

Ardından, rahmetli Turgut Özal’ın farklı bir amaç için söylediği  “benim memurum işini bilir” sözünün sizde uyandırdığı algıyı notunuzun altına ekleyin ve bekleyin.

İslâmi ıstılahta, "Mükellef olan bir kimsenin; kendisinin mülkü veya mülk şüphesi olmayan, asgari on dirhem gümüş değerindeki bir malı, muhafaza altında olan bir mekândan gizlice almasına ‘Sirkat’, hırsızlık, deniyor.

Türk Ceza Kanunu ise, “zilyedinin rızası olmadan başkasına ait taşınabilir bir malı kendisine veya başkasına yarar sağlamak maksadıyla alınması” “ hırsızlık” olarak tanımlıyor.

Gelelim yolsuzluğa…

Refik Halit Karay’ın “Kaymakamın yolsuz icraatı, hususi hayatı hep burada konuşulur, kasabanın olup biten işleri hep burada öğrenilirdi” cümlesinden çıkan anlam mıdır “yolsuzluk”?

Dünya Bankası’na göre “ Kamu görevinin özel çıkar sağlamak için kötüye kullanılması.”

4 Ocak 2009 tarihli Avrupa Konseyi Yolsuzlukla Mücadele Özel Hukuk Sözleşmesi’nin 2.  Maddesinde ise “…doğrudan doğruya ya da dolaylı yollardan rüşvet ve yasadışı bir menfaat temin eden kişinin yürüttüğü  görevlerin veya gerekli davranışların yasalara uygun bir şekilde yerine getirilmesinde sapmalara yol açan rüşvet veya başka her türlü yasadışı menfaatin talep edilmesi, teklif edilmesi, verilmesi ya da kabul edilmesi” olarak tanımlanıyor.

Birleşmiş Milletler Bölgeler Arası Suç ve Adalet Araştırmaları Enstitüsü (UNICRI), “kamu ve özel kuruluşların karar verme mekanizmalarındaki yozlaşma ve bozulma” şeklinde tanımlayarak yolsuzluğun özel sektörde de bulunacağı kayıt altına alıyor.

TCK’da ise “yolsuzluk ve suç” tanımı yok.

Şimdi… Prof. Dr. Hayrettin Karaman’ın bugünkü  “Bu sakızı daha ne kadar çiğneyeceksiniz?”  başlıklı yazısındaki  “… yolsuzluğa ‘hırsızlık’ demenin hem seküler kanun hem de İslam ceza hukukuna göre hata, yalan ve iftira olduğunu açıklayacağım. Elbette yolsuzluk da ayıptır, günahtır ve suçtur, ama bu suç, hırsızlık suçu değildir“ sözlerini yorumlayın.
Karaman, teorik  olarak haklı değil mi?

Bütün notlarınızı ve algılarınızı ve toplumun bu kavramlar üzerindeki düşüncesini gözden geçirip ve vicdanınıza dönüp, kulak verin. Vicdanınız artık ne diyorsa…İster yazıp paylaşın, ister konuşup anlatın.