Vah­det ga­ze­te­si ile bir­lik­te ye­ni bir sif­tah yap­tık. Al­lah utan­dır­ma­sın.  Bi­rin­ci ya­zı­mız­da ‘Vi­ra bis­mil­la­h’ di­ye­rek ye­ni yo­la çı­kan ga­ze­te­ye ken­di­miz­ce, üs­lu­bu­muz­la hoş gel­din de­dik. Bu ikin­ci ya­zı­mız­da ise has­bi­hal ya­pa­ca­ğız. Has­bi­ha­lin da­ya­na­ğı olan has­bi­lik di­ni­miz­den ve ih­la­sı­mı­zın bir mey­ve­si ve ürü­nü­dür.  His­be­ten lil­lah an­la­mın­da Al­la­hın hak­kı­nın gö­ze­til­me­si­dir. Has­bi­hal ise du­ru­mu, ah­va­li pay­laş­mak, bir baş­ka an­la­mıy­la dert­leş­mek­tir.   Za­man za­man okur­la da dert­leş­me­li­yiz. Kül­tü­rü­müz soh­bet kül­tü­rü ve do­la­yı­sıy­la has­bi­ha­le da­ya­lı­dır. Can­dan­lık­tır.  Ak­çe­li iş­le­ri­miz ol­sa da ak­çe eli­mi­zin ki­ri­dir.   Ak­çe­ler ce­bi­mi­ze gir­se de ara­mı­za gi­re­mez.  Gir­me­me­li.  Dün­ya­mız ka­dar he­sap­lı ah­re­ti­miz ka­dar has­bi ol­ma­lı­yız. Ye­ni bir ga­ze­te sev­da­sıy­la yo­la çı­kan ar­ka­daş­lar biz­den de kat­kı is­te­di­ler. Doğ­ru­su be­nim gi­bi mer­dum­gi­riz, gü­nü­mü­zün ta­bi­riy­le asos­yal olan bi­ri­nin yer­leş­ti­ği ku­şe-i uz­le­ti­ni terk et­me­si ve­ya ko­za­sı­nı kı­rıp dı­şa­rı­ya ka­nat­lan­ma­sı zor­dur.  Bu­ra­da im­da­dı­mı­za sevk-i ila­hi ve ka­der gir­mek­te­dir.   Zor­la­ma­lar ol­ma­sa biz de ko­lay ko­lay bağ­daş kur­du­ğu­muz ye­ri terk et­me­yiz. Bir min­ber­den di­ğe­ri­ne bir min­der­den öte­ki­ne ka­nat ve ku­laç at­ma­yız.  La­kin vah­det hav­za­sı or­tak min­be­ri­miz­dir.  Bu sü­reç­te ka­der an­la­rı var­dır onu ya­şa­dık.  El­bet­te her anın bir ka­der anı ol­du­ğu­nun far­kın­da­yız. La­kin bu an­la­rın da yo­ğun­laş­tı­ğı dem­ler var­dır.  Dö­nüm nok­ta­la­rı var­dır.  Ben de hiç he­sap­ta yok­ken böy­le bir an­la kar­şı kar­şı­ya kal­dım. Hep de ne­den­se Ara­lık ayı­na rast­lar. Kı­şın dün­ya­ya gel­di­ğim­den mi ne­dir; ka­de­rim ge­nel­lik­le son­ba­har ve kış­la ke­siş­miş­tir.  Hoş yaz­lar da ya­ban­cı­mız de­ğil­dir. La­kin son dö­nem­ler­de ne­den­se ka­de­rim son­ba­har­la ve ara­lık ayıy­la ka­rıl­mış. Bu de­fa da öy­le ol­du. Ara­lık ayı yol­la­rı­mın ke­siş­ti­ği ze­min ol­du.

Ye­ni ga­ze­te ye­ni bir he­ye­can dal­ga­sı de­mek­tir. Son sı­ra­lar­da yek­ne­sak­lık ve tek­dü­ze­lik ol­du ve ca­mi­a ola­rak he­ye­ca­nı­mı­zı yi­tir­dik. Ba­zı de­ğer­le­ri­mi­zi de su­lan­dır­dık.  To­par­lan­ma­lı­yız.   Alt­ya­pı­nın kök­leş­ti­ği bir an­da yek­ne­sak­lı­ğı ve ru­ti­ni kır­mak ko­lay de­ğil.  Bün­ye alış­mış bir ke­re. Bu­nu kır­mak için zo­ra ta­lip ol­mak ge­re­kir. Bu­nu da an­cak he­ye­ca­nı­nın do­ru­ğun­da ya­şa­yan­la ya­pa­bi­lir.  Kay­be­dil­miş he­ye­ca­nı ge­ri ka­zan­mak des­tan yaz­mak­la eş an­ma­lı­dır. Yol­da­ki zor­luk­la­rı kat­lan­mak an­la­mı­na ge­li­yor.  Doğ­ru­su be­nim gö­züm kes­mez ol­muş­tu.  Biz de ken­di­mi­zi he­ye­can fır­tı­na­sı­nın oda­ğın­da bul­duk.  Ken­di he­ye­can ve iş­ti­yak kı­rın­tı­la­rı­mı­zı ka­fi­le­de­ki­le­rin he­ye­ca­nı­na ka­tık et­tik.

Ev­vel Al­lah bun­dan böy­le fark­lı ga­ze­te­ler­de da­ğı­nık ola­rak yaz­dık­la­rı­mı Vah­det plat­for­mun­da  bu­luş­tur­ma­ya ka­rar ver­dim.  Bu­ra­da­ki ya­zı­la­rım da in­şal­lah tek dü­ze ol­ma­ya­cak.  Ol­ma­sı ge­rek­ti­ği gi­bi dış po­li­ti­ka ya­zı­la­rı­na fik­ri ya­zı­lar da eş­lik ede­cek.  Za­man za­man iç po­li­ti­ka­nın dı­şı­na doğ­ru za­man za­man da dış po­li­ti­ka­nın içi­ne doğ­ru uza­na­ca­ğız. Bu min­val­de çap­raz oku­ma­la­rı­mız ola­cak.  Di­le­riz Vah­det top­la­yan, da­ğıt­ma­yan, ko­lay­laş­tı­ran zor­laş­tır­ma­yan bir min­ber olur. Vah­det oca­ğı ku­rul­du in­şal­lah bun­dan böy­le hep tü­ter. Hep bu­luş­ma­la­ra hiz­met eder.  Bir­lik­ten dir­lik­ten ya­na olur. Mut­la­ka ku­sur­la­rı­mız ola­cak­tır la­kin yol­da sü­reç­te dü­zel­te­ce­ğiz, dü­ze­le dü­ze­le, dü­zel­te dü­zel­te iler­le­ye­ce­ğiz.   
Gay­ret biz­den Tev­fik Al­la­h’­tan.

Yol ola doğ­ru­ya va­ra göz ola doğ­ru­yu gö­re kalp ola vus­la­ta ere.   Du­ala­rı­nız­la.