Bir insan günah olduğunu bilerek ve şirk merasimine tazim kastetmeyerek KATILIRSA kafir olmaz, günahkâr olur. Ama tazim kastederse namaz kılsa da kafir olur.

Ye­ni yıl kut­la­ma­sı ko­nu­sun­da da­ha ön­ce çok soh­bet­ler yap­tık, çok be­yan­lar­da bu­lun­duk ama gü­nü gel­miş­ken bir kez da­ha bah­set­mek­te fay­da var. 

Bu ko­nu­da ev­ve­la şu­nu be­lirt­mek ge­re­ki­yor. Bi­zim tak­vi­mi­miz mi­la­di tak­vim de­ğil­dir. Mi­la­di tak­vim bi­zim di­ni hiç­bir va­zi­fe­mi­zi tes­pit et­mi­yor. Ra­ma­za­nı­mız, kur­ba­nı­mız, hac­cı­mız vs… Bun­la­rın hiç­bi­ri mi­la­di tak­vim­le be­lir­len­mi­yor. Çün­kü mi­la­di tak­vim gü­neş, hic­ri tak­vim ay se­ne­si­dir. Bun­la­rın ara­sın­da da 10 gün fark var­dır. Bu yüz­den her se­ne Ra­ma­zan, Kur­ban 10 gün ge­ri ge­li­yor. Bu da ze­kât­ta bi­le he­sap ya­pıl­dı­ğı za­man sı­kın­tı çı­ka­rır. 

Do­la­yı­sıy­la bu tak­vim­le­ri­miz tah­rip et­ti­ler. Sa­ati­mi­zi, ya­zı­mı­zı, kı­ya­fe­ti­mi­zi, yü­zü­mü­zü, hu­yu­mu­zu, su­yu­mu­zu boz­du­lar. Her yer kir­len­di!

Hicri takvim bi­zi ge­ri bı­rak­maz. Ken­di­miz gâ­vur özen­ti­li­ğin­den kur­ta­ra­lım. Biz Müs­lü­ma­nız, İs­lam âle­miy­le bir­lik­te hic­ri yıl­ba­şı­mı­zı kut­la­ya­lım. 

So­ru­nun as­lı bu­dur. Ön­ce­lik­le bu­nun dü­zel­til­me­si la­zım. Sen bu­nu dü­zelt­me­dik­çe, mil­let 2015’e gi­ri­yo­ruz di­ye te­le­viz­yon­da yıl­ba­şı özel prog­ram­la­rı­nı açı­yor, sey­ret­me­ye baş­lı­yor. Bun­da teh­li­ke var, as­la ca­iz de­ğil. 

Çün­kü bu Hris­ti­yan­la­rın kut­sa­lı­dır, ya­ni di­ni bay­ra­mı­dır. Bu gü­nü İsa (Aley­his­se­lâm) doğ­du­ğu gün ola­rak be­lir­le­miş­ler. Biz Ra­sû­lül­lâh (Sal­lâl­lâ­hu Aley­hi ve Sel­lem)in mev­li­di­ni kut­lu­yo­ruz. Pe­ki İsa (Aley­his­se­lâm)ın do­ğu­mun­da ne za­rar var? 

YE­Nİ YIL KUT­LA­MA­SI ŞİRK ME­RA­Sİ­Mİ

İsa (Aley­his­se­lâm)ın doğ­du­ğu gün­de ona rah­met oku­ma­nın, sa­da­ka ve­rip ru­hu­na gön­der­me­nin, Ku­r’­an oku­yup he­di­ye et­me­nin (ki öl­me­miş­tir ken­di­si ama ru­ha­ni­ye­ti­ne gi­der) bun­da bir sı­kın­tı yok.

Ama İsa (Aley­his­se­lâm) nor­mal bir pey­gam­ber de­ğil. Ya­hu­di­ler Mu­sa (Aley­his­se­lâm)a tap­mı­yor ama Hris­ti­yan­lar İsa (Aley­his­se­lâm)a ta­pı­yor. On­dan do­la­yı bu şirk me­ra­si­mi olu­yor. Ku­r’­ân-ı Ke­rîm: “Al­lah üçün üçün­cü­sü­dür di­yen­ler mu­hak­kak kâ­fir ol­muş­lar­dı­r” (Mâi­de Sû­re­si:3) di­yor. Ba­ba, oğul, kut­sal ruh bu ne­dir?! Mer­yem an­ne­mi­zi de bü­yük if­ti­ray­la Al­la­h’­ın ha­nı­mı yap­mış­lar. Ha­şa! Tam bir şirk me­ra­si­mi!

Do­la­yı­sıy­la me­se­le Haz­re­ti İsa (Aley­his­se­lâm) ın do­ğu­mu­nun kut­lan­ma­sın­dan ile­ri geç­miş, ona ta­pın­ma, Al­la­h’­ın oğ­lu ol­du­ğu id­di­ası bo­yu­tu­na ulaş­mış­tır ki, bu da şirk­le­rin en bü­yü­ğü­dür. İh­las Sû­re­si sırf bu­nun için na­zil ol­muş­tur. “O Al­lah do­ğur­ma­dı ve doğ­rul­ma­dı.” Do­ğur­ma­dıy­sa oğ­lu yok. Doğ­rul­ma­dıy­sa ana-ba­ba­sı yok. Bi­zim ih­la­sı­mı­zın, ima­nı­mı­zın te­me­li “Do­ğur­ma­dı ve doğ­rul­ma­dı­” il­ke­si­dir. 

Sen şim­di bu nok­ta­da “Al­la­h’­ın oğ­lu va­r” di­yor­san, Al­la­h’­a şirk ko­şu­yor­sun. Bun­lar bu ka­fa­dan­dır. Al­lah ıs­lah et­sin. Bun­la­rın kut­sal say­dı­ğı ge­ce Haz­re­ti İsa (Aley­his­se­lâm)ın do­ğu­mu­nu kut­la­mak­tan ile­ri ge­çip ona ta­pın­ma­la­rı­na dön­müş­tür. Ya­ni bu olay mev­lit me­ra­si­min­den çık­mış ve şirk me­ra­si­mi­ne dön­müş­tür.

Şirk me­ra­si­mi de ol­du­ğu za­man se­nin bu­na ka­tı­lıp kut­la­man teh­li­ke. Bu hu­sus­ta bir­çok aye­ti ke­ri­me var. “Ey inan­mış kul­lar sa­kın Ya­hu­di ve Hris­ti­yan­la­rı dost edin­me­yin.” (Mâi­de Sû­re­si:51)

On­la­rın kut­la­dı­ğı bu ge­ce­de kut­la­ma yap­mak­tan önem­li bir dost­luk ola­bi­lir mi?! Sen onun kut­sal ge­ce­si­ni kut­lu­yor­sun. Kut­lu­yor­sun der­ken Hris­ti­ya­n’­a “Be­nim ge­cem de­ğil ama se­nin ge­ce­ni teb­rik ede­ri­m” ma­na­sın­da bir kut­la­ma da de­ğil.

AZI­CIK DA­Hİ MEY­LET­ME­YİN

Evi­ne, oca­ğı­na so­ka­rak, ma­sa­na, sof­ra­na yan­sı­ta­rak, prog­ram­la­rı­nı ona özel ya­pa­rak ve iç­ki, ku­mar, fu­huş, dans vs. gi­bi so­nu ol­ma­yan mün­ke­rât ve müs­teh­ce­nâ­t… Al­la­h’­ın di­ni­nin ve ki­ta­bı­nın ka­bul et­me­di­ği şe­kil­ler­de on­la­rı tak­lit edi­yor­sun. Ama Al­lâh-u Teâ­lâ şöy­le bu­yu­ru­yor: 

“Kim si­zin içi­niz­de on­la­rı dost edi­ni­yor­sa on­lar­dan­dır.” (Mâi­de Sû­re­si:51) 

“Za­lim­le­re azı­cık da­hi mey­let­me­yin.” (Hûd Sû­re­si:113)

Ya­hu­di, Hris­ti­yan de­me­di ki. Ku­r’­an bir­bi­ri­ni tef­sir eder. Öbür ayet “En bü­yük zü­lüm şirk­ti­r” (Lok­mân Sû­re­si:13) di­yor. Sen bir ada­ma hak­sız­lık ya­pı­yor­san za­lim olu­yor­sun. Bu­ra­da Al­la­h’­a hak­sız­lık ya­pı­yor­sun ve “Do­ğur­du­” di­yor­sun. 

Al­la­h’­a if­ti­ra atı­yor­sun ha­şa!

Ku­r’­an-ı Ke­ri­m’­de de ge­çi­yor. “Az kal­sın gök­ler üst­ten aşa­ğı ya­rı­la­cak, yer­ler ya­rı­la­cak, dağ­lar üst­le­ri­ne dü­şe­cek, kı­ya­met ko­pa­cak­tı Al­la­h’­ın ço­cu­ğu var de­di­ler di­ye.” (Mer­yem Sû­re­si:90-91) “Bu çok ağır bir söz! Kı­ya­me­tin sa­ati­ni be­lir­le­di­ğim için gök­ler du­ru­yo­r” di­yor Mev­la. Yok­sa bu söz gö­ğü ye­re in­di­rir. Ku­r’­an-ı Ke­rim ile sa­bit. 

ATEŞ Sİ­ZE DE DO­KU­NUR

Ta­bi ki Müs­lü­man da ol­sa za­li­me mey­le­dil­mez ama kâ­fir olup da za­lim­se, Al­la­h’­ın hak­kı­nı yi­yor­sa ve Al­la­h’­a if­ti­ra atı­yor­sa bun­la­ra mey­let­me­yin. Ne olur? “A­teş si­ze de do­ku­nu­r” (Hûd Sû­re­si:113) 

Ya­ni on­la­rı ta­ma­men ve ebe­di ya­ka­cak.  Ku­r’­an-ı Ke­ri­m’­in ifa­de­le­ri­ne çok dik­kat ede­lim. “A­teş si­zi de kap­lar, ebe­di ka­lır­sı­-nı­z” de­mi­yor ama “Si­ze de do­ku­nu­r” di­yor. Çün­kü hi­tap Müs­lü­man­la­ra­dır. 
No­el kut­la­ma­ya ha­zır­la­nan za­val­lı  Müs­lü­man­la­ra­dır! 

YILBAŞINDA DEĞiL, İKİ GÜN SONRA YE!

Bu­ra­da teh­li­ke çok bü­yük! Ha­dis-i şe­rif­te “Kim bir top­lu­lu­ğun ka­rar­tı­sı­nı ço­ğal­tır­sa o on­lar­dan­dır.” (Dey­le­mî, no:5621, 3/519) bu­yu­ru­lur. Ka­ral­tı ka­la­ba­lık de­mek. Bir mil­yar ise bu­nu kut­la­yan, sen de kut­la­dın ol­du bir mil­yar bir. O bir­le kut­la­yan­la­rın ka­ral­tı­sı­nı ço­ğalt­tın. On­lar­dan­sın! Hris­ti­yan de­ğil­sin ama on­la­ra ben­ze­yen­ler­den­sin. “Kim bir top­lu­lu­ğa ben­ze­me­ye ça­lı­şır­sa o on­lar­dan­dır.” (Ebû Dâ­vûd, Li­bâs:5, no:4033, 4/78) Hin­di o za­man­lar­da ucuz olu­yor­sa ala­bi­lir­si­niz ama o gün kes­me­yin, 2 gün son­ra ke­sin. Ama sen kur­ban bay­ra­mın­dan kur­ban ke­ser gi­bi ay­nı ge­ce ay­nı gün hin­di me­ra­si­mi ya­par­san bu ha­ram­dır. 

Hin­di he­lal ola­bi­lir ama sen ka­fi­rin şirk me­ra­si­mi­ne ka­tıl­dı­ğın an­da ha­ra­ma gir­din. Bu­nu bü­tün ki­tap­la­rı­mız be­yan edi­yor. 

HERKESE iMAM-I RABBANi GELMEZ

İmam-ı Rab­ba­ni Haz­ret­le­ri Mek­tu­ba­t’­ın­da kom­şu­su­nu an­la­tı­yor. “Kom­şum has­ta­lan­dı, be­ni zi­ya­re­te ça­ğır­dı­lar. Git­tim zi­ya­re­ti­ne. Bak­tım çok fe­na gör­düm. Yü­zün­de Müs­lü­man ola­rak öle­ce­ği­nin ala­met­le­ri yok.  An­la­dım ki ima­nı pır pır edi­yor, sön­dü sö­ne­cek ve iman­sız gi­de­cek. 

BİR GRAM KA­RAN­LIK KALK­MA­DI

He­men kal­bi­ne te­vec­cüh et­ti. Bir de­fa et­ti bir gram ka­ran­lık kalk­ma­dı kal­bin­den, bir ke­re da­ha et­ti ge­ne de­ği­şen bir şey ol­ma­dı, bir ke­re da­ha de­ne­di ama 1 gram ka­ran­lık kal­dı­ra­ma­dı kal­bin­den. Mev­la (Cel­le Ce­lâ­lü­hû) Haz­ret­le­ri­’ne mü­ra­ca­at et­ti. “Ya Rab­bi! Aca­ba ben­de­mi bir şey var. 3 ke­re te­vec­cüh et­tim bir zer­re ka­ran­lık kal­dı­ra­ma­dım.” de­di. Kal­bi­ne il­ham gel­miş: “Ey İmam! 
Sen bu te­vec­cüh­le­ri dağ­la­ra yap­say­dın dağ­la­rı ye­rin­den oy­na­tır­dım. Ama bu ada­mın kal­bin­de­ki ka­ran­lık kâ­fir­le­rin me­ra­sim­le­ri­ne ka­tıl­mak, ge­ce­le­ri­ni kut­la­mak­tan ge­len şirk­tir. Bu­nu ateş pak­lar.”

İMANINI ZOR KURTARDI

“A­teş pak­la­r” sö­zün­de de yi­ne müj­de var. Ya­ni ce­hen­nem­de ya­nıp te­miz­len­mek var. Eğer ima­nı­nı kur­ta­ra­ma­mış ol­sa ebe­di ce­hen­nem za­ten. Bu­nun üze­re İmam-ı Rab­ba­ni Haz­ret­le­ri evi­ne çe­ki­li­yor ve is­ti­ha­re ya­pı­yor ce­na­ze­si­ne gi­de­yim mi, git­me­ye­yim mi di­ye. İs­ti­ha­re­de “İ­ma­nı­nı zor kur­tar­dı ce­na­ze­si­ne gi­t” buy­ru­lu­yor. 

KARANLIĞA BAŞINI SOKMA

Ada­mın az kal­sın iman nu­ru sö­ne­cek­miş. Sen ken­di­ni bu ka­dar zor du­ru­ma ni­ye so­ku­yor­sun? Ya­ni bu No­el kut­la­ma­sı­na ka­rış­mak öy­le bir fe­la­ket açar ki ada­mın ba­şı­na son ne­fes­te ima­nı­nı kay­bet­ti­re­bi­lir. Ha­ram ol­du­ğu­na inan­dı­ğı sü­re­ce iç­ki, ku­mar, fa­iz, fu­huş­tan iman teh­li­ke­ye git­mez ama bu şirk me­ra­si­mi­ne de­ğer ver­mek­ten son ne­fes­te iman teh­li­ke­ye gi­de­bi­lir. 

BEŞ PARALIK KEYİF İÇİN YAPMA

Her­ke­se İmam-ı Rab­ba­ni gel­mez ölür­ken! Bir de İmam-ı Rab­ba­ni gi­bi yet­miş bin ev­li­ya­nın rei­si, ikin­ci bi­nin mü­ced­di­di­nin bi­le aça­ma­ya­ca­ğı bir ka­ran­lı­ğa ba­şı­nı ni­ye so­ku­yor­sun?! 

80 se­ne na­maz kıl­san ama son­ra bı­rak­san na­ma­zı­na iti­bar yok, çün­kü iti­bar so­na­dır. Ha­dis-i şe­rif­te “A­dam so­nu­na ka­dar iyi gi­der, ölü­mü­ne ya­kın sa­pı­tır, ce­hen­ne­me gi­de­r” di­yor. Bu teh­li­ke­yi beş pa­ra­lık ke­yif için gö­ze al­ma­ya­lım! Yıl­ba­şı ge­ce­si nor­mal gün­ler­de yap­tı­ğı­mız şey­ler­de hiç­bir de­ği­şik­lik yap­ma­ya­lım. Yıl­ba­şı­na özel han­gi prog­ram olur­sa ol­sun me­ra­si­me gi­rer. Ha­ber, açık otu­rum fark et­mez, il­la ma­ga­zin ol­ma­sı­na ge­rek yok.