Çocuk diş doktorundan korkuyordu. Minik ellerini gözlerine sürdü ağlamaklı bir ses tonuyla

“Korkuyorum” diye mırıldandı.

Doktor çocuğun gözlerine şefkatle baktı ve elindeki aşıyı masaya bıraktı.

Neden dedi, neden korkuyorsun?

Çünkü canım yanıyor dedi çocuk, hem ben oynamak, parka gitmek koşturmak istiyorum, burada çok sıkıldım diye ekledi.

Hadi otur şuraya dedi doktor, yavaşça tuttu kollarından koltuğun üzerine koydu. Sonra sordu:

 Söyle bakalım, çocuklar diş doktoruna neden giderler?

Çocuk: Dişlerimiz daha sağlam olsun diye dedi.

Doktor o halde bunda ne var korkulacak diye karşılık verdi. Çocuk aynı tavırlarını sürdürmeye başladı: “burada sıkılıyorum, parka gitmek ve oynamak istiyorum” diye tutturdu.Peki dedi doktor, çocuklar için güzel bir park var, seninle oraya gidip biraz oynayalım şimdi.

Hadi kapa gözlerini... dedi.Çocuk şaşkın bir vaziyette baktı ve kapadı gözlerini.

Ayaklarını masaya çarparak sallanmaya başladı, bir yandan da elleriyle sağa sola dokunuyor ve yaramazlıklarını sürdürüyordu.

Doktor sözlerini bir kez daha yineledi, gözlerini kapa dedi haydi kapa...

Düşün şimdi seninle küçük bir parktayız. Burada istediğin bütün oyuncaklar var, bir de arkadaş buluyorsun. Oynuyorsun, koşuyorsun ve yeni arkadaşınla sohbet ediyorsun.

Hemen yanında bir ağaç var, dallarında kuşlar ötüyor.

Kuşlara el salla ve onlarla da sohbet et. Bu park tam da senin istediğin gibi bir park değil mi dedi doktor.

Çocuk sessizce başını salladı ve evet dedi. Doktor şimdi yanındaki arkadaşının çürüyen dişlerine bak ve ona doktora gitmesini tavsiye et dedi.

Çocuk gülümsedi, evet söyledim dedi. Doktor sen de çürüyen dişlerin için doktora gidebilirsin değil mi?

Çünkü dişlerimizin sağlığı için bu gerekli diye karşılık verdi.

Çocuk aynı şekilde başını salladı. Doktor gözlerini açabilirsin dedi. 

Çocuk gözlerini açtı ve doktorun yüzüne tekrar baktı, sonra korkmuyorum, çünkü dişlerimin sağlam olmasını istiyorum dedi.

Az sonra çocuk doktora el sallayıp anne ile birlikte hastaneden ayrıldı. Çocuk artık doktordan korkmuyordu.