D.Mehmet Doğan

D.Mehmet Doğan

Çanakkale'de Dirilmek

Çanakkale'de Dirilmek

Yüz­yıl­da bir­çok şe­yi unut­tuk, Ça­nak­ka­le­’yi as­la!

Ça­nak­ka­le­’den kon­şur­ken âde­ta bir mu­ci­ze­den bah­se­di­yo­ru­z… Ara­dan bir asır geç­ti, fa­kat hâ­tı­ra­sı hâ­lâ can­lı. 

Os­man­lı Bal­kan Har­bi­’n­de mağ­lub ol­mu­ş… Av­ru­pa top­rak­la­rı­nın ço­ğu­nu kay­bet­mi­ş… Dün­ya­nın en bü­yük de­niz     ve ka­ra or­du­la­rı kar­şı­sın­da akıl ve man­tık iyi bir so­nuç bek­le­mi­yor.

Ak­lı ve man­tı­ğı Ça­nak­ka­le Bo­ğa­zı­’nın se­rin su­la­rı­na göm­dük, Ge­li­bo­lu­’nun ka­ra top­rak­la­rı­na ka­rış­tır­dık! Düş­ma­nın tek­nik üs­tün­lü­ğü­nü göğ­sü­müz­le par­ça­la­dık!

Bir ku­man­dan, harb sa­ha­sı­nı gör­me­ye ge­len ilim he­ye­ti­ne şöy­le ko­nu­şu­yor: “E­fen­di­ler siz ne söy­lü­yor­su­nuz? Biz mu­ci­ze­ler gör­dük, ha­ri­ka­lar sey­ret­tik. Bu böy­le iken biz na­sıl olur da ken­di ça­ba ve ted­bi­ri­mi­ze bir kıy­met ve­re­bi­li­riz? Ali­mal­lah öy­le iş­ler ol­du, öy­le şey­ler gö­rül­dü ki ne ak­la sı­ğar ne de fen­ne! Bun­lar     Al­la­h’­ın ko­ru­ma­sı baş­ka bir şey de­ğil­dir.” 

Sü­ley­man Na­zif, Meh­med Âki­f’­nin şa­he­se­ri “Ça­na­kak­ke­le şe­hid­le­ri­ne­” şi­iri­ni oku­duk­tan son­ra “Al­la­h’ın şe­hid­le­ri ol­du­ğu gi­bi,     şa­ir­le­ri de va­r” di­ye hay­kı­rır. 

Na­sıl Ça­nak­ka­le Sa­va­şı bir mu­ci­ze ise, Âki­f’­in ese­ri de bir şi­ir mu­ci­ze­si­dir!

Bu şi­ir Ça­nak­ka­le­’den bin­ler­ce ki­lo­met­re uzak­ta, Me­di­ne­’nin ya­kı­nın­da, ya­ni Sev­gi­li­ler sev­gi­li­si­nin ar­zın­da, Pey­gam­be­ri­mi­zin ru­ha­ni­ye­ti­nin es­ti­ği bir coğ­raf­ya­da, kum de­ni­zi­nin or­ta­sın­da ya­zıl­dı­…

Şa­ir ge­ce­yi uy­ku­suz, hıç­kı­rık­lar için­de sar­sı­la­rak ge­çir­di­… “Al­la­hım bu şii­ri yaz­ma­dan ca­nı­mı al­ma!”

Ça­nak­ka­le­’nin za­fe­ri Meh­met­çi­ğin ese­ri, şii­ri Meh­met Âki­f’­in. 

“Ru­hu­mun vah­yi­ni duy­sam da ge­çir­sem ta­şı­na­…”

Ko­ca şa­ir, şii­ri ru­hu­nun vah­yi­ni du­ya­rak yaz­dı­…Türk­çe­nin anı­tı­nı dik­ti­…

Da­ha ön­ce as­ke­rin ağ­zın­dan,

Kork­ma! Ce­hen­nem ol­sa ge­len  göğ­sü­müz­de sön­dü­rü­rüz! 

de­miş­ti­…

Âsı­m’­in nes­li di­yor­dum ya, ne­sil­miş ger­çek:

İş­te çiğ­net­me­di na­mu­su­nu, çiğ­net­me­ye­cek!

di­ye­rek sö­zü­nü ta­mam­la­dı. 

Bu iman­la şe­hid­le­ri­mi­zi on­la­ra dar ge­le­cek me­zar­la­ra de­ğil, Pey­gam­be­rin ku­ca­ğı­na ema­net et­ti­…

Ça­nak­ka­le­’de öl­me­dik, di­ril­dik!

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
1 Yorum
D.Mehmet Doğan Arşivi