SA­HİH bir iti­ka­da sa­hip ol­mak ve ima­nı­nı sağ­la­ma bağ­la­mak is­te­yen inanç bil­gi ve hü­küm­le­rin­de ya İmam Eş’­arî’­ye, ya İmam Mâ­tu­ri­dî­’ye tâ­bi ol­sun.

Di­ni­ni ayak­ta tut­mak is­te­yen beş va­kit na­ma­zı dos­doğ­ru kıl­sın.

Ah­lak­sız­lık, do­lay­lı şe­kil­de, di­ne ve ima­na çok bü­yük za­rar ve­rir. Müs­lü­man ah­la­kı­nı mut­la­ka dü­zelt­me­li­dir.

Pa­ra­yı, zen­gin­li­ği, mal sev­gi­si­ni put­laş­tı­ran­la­rın ima­nı teh­li­ke­de­dir.

İn­san ken­di di­liy­le ken­di­ne bü­yük kö­tü­lük eder. Müs­lü­man ya­lan­dan, if­ti­ra­dan, gıy­bet­ten, fit­ne fe­sat çı­kart­mak­tan ka­çın­ma­lı­dır.

Din­de re­form­cu­luk ima­na za­rar ve­rir.

Din­de de­ği­şik­lik is­te­mek ima­na za­rar ve­rir.

Ku­r’­an’­ın üç yüz kü­sur muh­kem aye­ti ta­rih­sel­dir, bu­gün hük­mü yok­tur de­mek ima­nı gö­tü­rür.

Light ve ılım­lı İs­lam Ehl-i Sün­ne­te ay­kı­rı­dır.

Se­kü­la­rizm, la­ik­lik, dün­ye­vi­leş­mek ima­na za­rar ge­ti­rir.

Küf­rü ve kâ­fir­le­ri be­ğen­mek ima­nı gö­tü­rür.

Ca­hil­le­rin Ku­r’­an’­ı ken­di re­’y ve he­va­la­rıy­la yo­rum­la­ma­la­rı küf­re yol açar.

Dec­cal­la­rı, kez­zab­la­rı, Nem­rud­la­rı, Fi­ra­vun­la­rı, Hâ­man­la­rı sev­mek küf­re yu­var­lar.

Tâ­ğu­ta ita­at eden küf­re yö­nel­miş olur.

Kâ­fir­le­ri tak­lit eden­ler gi­de gi­de on­lar­dan olur.

İma­nı­nı ko­ru­mak is­te­yen Rah­ma­n’­a kul­luk ve iba­det et­sin.

Mu­ham­med Mus­ta­fa aley­his­sa­la­tü ves­se­la­mın yo­lun­dan git­sin.

Di­ni­ni, ica­zet­li Rab­ba­nî ule­ma­dan, fu­ka­ha­dan, me­şa­yih­ten, mür­şit­ler­den öğ­ren­sin.

Nefs-i em­mâ­re­si ve şey­ta­nı ile sa­vaş­ma­mak, on­la­rın is­tek­le­ri­ni ka­bul et­mek ki­şi­yi küf­re yak­laş­tı­rır ve ima­nı­na za­rar ve­rir.

Tev­hid ile Tes­lis bir­dir, iki­si de hak­tır di­yen­ler iman da­ire­sin­den çık­mış olur.

Za­ma­nı­mız­da üç hak ib­ra­hi­mî din var­dır, üçü­nün bağ­lı­la­rı da ehl-i ne­cat ve ehl-i Cen­net­tir iti­ka­dı kü­für­dür.

Ruh­ban­la­rı­nı er­bab ha­li­ne ge­ti­ren­ler, put­laş­tı­ran­lar giz­li şir­ke düş­müş olur.

Ha­ram­la­rı he­lal bi­len kâ­fir olur.

Zi­na ha­ram de­ğil­dir di­yen kâ­fir olur.

Ri­ba ha­ram de­ğil­dir di­yen kâ­fir olur.

Şe­ri­atın ta­zi­mi­ni is­te­di­ği şey­le­ri tah­kir eden kâ­fir olur.

Şe­ri­atın tah­ki­ri­ni em­ret­ti­ği şey­le­ri ta­zim eden kâ­fir olur.

Za­ru­ri­yat-ı di­ni­ye­den bi­ri­ni in­kâr eden küf­re yu­var­la­nır. Al­la­h’­ın koy­du­ğu ke­sin had­le­ri=sı­nır­la­rı in­kâr eden­ler,  on­lar­la alay eden­ler kâ­fir olur.

“Müs­lü­man­la­rı al­da­tan­lar biz­den de­ğil­dir.” (Ha­dîs)

Şirk, kü­für, in­kâr dü­zen ve sis­tem­le­ri­ni be­ğe­nen­ler, be­nim­se­yen­ler din­den çı­kar.

İs­la­m’­ın, Ku­r’­an’­ın, Sün­ne­tin dı­şın­da da ne­cat ve fe­lah var­dır de­mek ki­şi­yi küf­re gö­tü­rür.

Aka­idi­ni, il­mi­ha­li­ni, (İs­lam) ah­la­kı­nı (özet ola­rak da ol­sa) iyi ve doğ­ru şe­kil­de öğ­ren­me­yen­le­rin, iman ko­nu­sun­da ayak­la­rı ka­yar.

Di­nî ko­nu­la­rı ma­ga­zin­leş­tir­mek,  kut­sal­lar­la alay et­mek, önem­li di­ni me­se­le­le­ri yı­lı­şık­ça di­le ge­tir­mek ima­na za­rar ve­rir.

Her Müs­lü­man­da ima­nı­nı ko­ru­ma şuu­ru, ceh­di, gay­re­ti bu­lun­ma­lı­dır.

Şirk, kü­für, ni­fak, bi­d’­at, sa­pık­lık, fit­ne fe­sat, is­yan ve tuğ­yan yan­gın­la­rın­da ilk kur­ta­rı­la­cak şey iman­dır.

Ce­nab-ı Hak ima­nı­mı­zı mu­ha­fa­za bu­yur­sun.