Denize düşen yılana sarılırmış!

Yılana sarılmak elbette bir mecburiyetten, bir mahkûmiyetten!

Yoksa onlar da bal gibi biliyor ki yılana sarılmak kendilerini kurtarmayacaktır!

Ya yılanla beraber batacaklar ya da yılan onları sokacaktır!

Aylardır paralel yapı mensupları ile terör yandaşları pek yağlı ballılar!

Birbirlerine toz kondurmamaya çalışıyorlar!

Ve sürekli birbirlerine arka çıkmaya çabalıyorlar!

Bunun son örneğini Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı’nın, “Biz bu suça ortak olmuyoruz” bildirisine imza atan akademisyenlere verdiği destek oluşturuyor!

GYV açıklamasında, “Akademisyenlerin linç edilmesine ortak olmayacağımızı kamuoyuna saygı ile ilan ederiz” deniliyor!

Ve hemen ardından şu tespitte bulunuluyor:

“Demokrasi şiddeti teşvik etmeyen her türlü fikrin özgürce ifade edilebildiği rejimdir!”

Bu tespit bizimde altına imzamızı rahatlıkla atabileceğimiz bir tespit ama akademisyenlerin imzaladığı metin böyle bir metin mi?

Bu metinde devlete veryansın edilip katliam işlemekle suçlanırken terör örgütüne yönelik tek kelam edilmemesi makul ve mantıklı bir davranış mı?

Terör örgütüne yönelik tek kelam bile edilmemesi şiddeti teşvik anlamına gelmiyor mu?

Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı iktidarla olan ihtilafları yüzünden bugün akademisyenlerin ardında duruyorsa bunun tek açıklaması olabilir!

O da, “Denize düşen yılana sarılır” atasözüdür!

Evet, paralel yapı ile terör yanlıları arasında dayanışma bu defa da böyle tezahür etmiş bulunuyor!

Aslında birbirlerini hiç sevmeyen ve imkân bulsalar bir kaşık suda boğacak olanlar darda kalınca nasılda birbirlerini sahipleniyorlar!

Nasıl bu gibi hallerde arkasına sığınacakları kapı gibi bir mazeretleri de var!

İş sıkıya gelince, “Düşmanımın düşmanı dostumdur” diyerek yaptıkları işi mazur görebiliyorlar!

Sadece kendileri mazur görmekle kalsalar iyi!

Bir de herkesten bunu mazur görmesini istiyorlar!

Ve ortaya böyle acıklı tablolar çıkıyor!