Ne yaşarsam içimde yaşarım. Duygularını gizleyen biriyim bilirsin.

O yüzden benimle konuşmak yerine, beden dilimi okur ve çıkarımlarda bulunursun.

Gözlerime bakar ve her seferinde dramatik bir senaryo yazarsın. Acaba yanılıyor olabilir misin?

Bir şeylerin eksikliğini hissettiğinde telaşa kapılır ve vaatlerini ardı ardına sıralamaya başlarsın.

Çocukluğumdan beri seni böyle görmeye o kadar alıştım ki, nasıl davranacağını çok önceden kestirebiliyorum.

İyi bir şey yaptığımda ödüllendirmek istersin, fakat ödül deyince aklına sadece, alınan hediyeler ve paraya dayalı şeyler gelir.

Eğer dönem sonu takdir getirmişsem, aynı günün akşamı ya bir haftalık tatil için gün alınmış ya da bir miktar para ayrılmıştır.

Ne zaman seni memnun edecek bir şey yapsam, ya harçlığım arttırılır ya da değerli hediyeler alınır.

Kendince iyi babasın, çocuğum için hiçbir şeyimi esirgemem der beni değerli hediyelere boğarsın. Bütün kazancını benim için harcamaya hazır olduğunu söylersin. Gelecek planlarında hep ben varım. Fakat benim ihtiyaç hissettiğim şeyle senin ihtiyaç olarak gördüğün şey çok farklı. Ben sevgi istiyorum sen ise para veriyorsun. Bazen düşünüyor ve sevginin ücreti var mıdır diye soruyorum. Eğer böyle bir şey olduğunu bilsem verilen bütün harçlıkları geri verir ve ihtiyacım olan sevgiye ulaşırdım. Ama senin için bunun hiç önemi yok, her şeyini alıyoruz neyin eksik diye çıkışıyorsun. Her şeyim var ama sevgiye o kadar açım ki, bu açlığı farklı şeylerle kapatmaya çalışıyorum.

Eğer beni gerçekten sevdiğini düşünüyorsan, aldığın pahalı hediyeleri

Bana fikrimi dahi sormadan programa dâhil ettiğin tatilleri

Verdiğin harçlıkları

Benim üzerimden kurduğun hayalleri

Ve para ile başlayan her şeyi bir kenara atıp, bana sevgini vermelisin.

Bu o kadar zor bir şey değil

Benim için ayırdığın birkaç dakika, birkaç söz, içten bir bakış bir dokunuşla olabilecek bir şey. Sevginin kaynağı senin kalbinde… Sevgi orada üretiliyor, hiçbir maddi karşılığı yok, verirken karşı taraftan maddi bir beklenti içinde olmuyorsun, alırken de….