Dostoyevski Karamozov kardeşler adlı eserinde şöyle der: “İnsanın acımasızlığı vahşi sözcüğü ile ifade edilir. Oysa bu ifade hayvanlara yapılan bir haksızlıktır. Çünkü vahşi hayvanlar keyif almak için acımasız olmazlar, onların derdi hayatta kalmaktır” Bir hayvan yaşamını sürdürebilmek kendinden zayıf olanı av olarak seçer, avına ulaşabilmek için her yolu dener ve uzunca bir mücadelenin ardından karnını doyurur.

Hayvanın bütün çabası, karnını doyurabilmektir, karnını doyurduğunda yoluna devam eder. Fakat insanoğlu öyle değildir. O ihtiras sahibidir, daha fazla şeye sahip olabilmek için kendinden zayıf olanı kurban olarak seçer. Büyük kıyımlar akla hayale gelmeyecek katliamlar yapar. Toplumları katledip, yer altı ve yerüstü zenginliklerine sahip olmak ister. Sahip olduğu imkânlarla yetinmez dünya üzerinde hükümranlık kurmaya çalışır.

  Bir hayvan avına ulaştığında karnını doyurabilmek için harekete geçer. Karnı doyduğunda her şey doğal seyrine döner. İnsan ise güç temerküzünde bulunmak ve kendini ispat etmek için öldürür, katleder, yakar yıkar. O yüzden Dostoyevski’nin de dediği gibi yeryüzünde insanın çıkardığı fesat ve ürettiği zulmü hayvanlara atfedilen vahşet sözcüğü ile ifade etmek mümkün değildir. İnsanın kendi türüne reva gördüğü bu katliamlar sanırım zulüm kavramı ile daha rahat açıklanabilir. Zira merhamet ve adalet gibi değerler zalimin hiç tanımadığı ve tanımlayamayacağı değerlerdir. Çünkü onlar hep karanlık sokaklarda yürürler.

Irak’ta, Afganistan’da, Suriye’de, Filistin’de, Afrika’da Asya’da cafcaflı sözcüklerin arkasına sığınarak masum insanları katledenlerle karnını doyurmak için harekete geçen bir aslanın niyeti aynı değildir. Biri karnını doyurmak için çıkar yola diğeri kan ve göz yaşı ekmek için… Kurbanlarının cenazeleri üzerinde kasılarak gezinirler onlar. Bir saman çöpü kadar zayıf olduklarını unutur ve bedenlerine kaleler ördüklerini düşünürler. Oysa vakti geldiğinde ölüm bu kaleleri yıkıp onlara ulaşacak ve gerçek güç ve kudret sahibi olan Yaratıcının huzuruna çıkaracaktır. Bundan kimsenin şüphesi olmasın.