Başlığa sığmadı yeniden yazacağım; Darbe-İşgal girişimini kınayamayan-kınamayan “MEDENİYET” dediğin tek dişi kalmış canavar... 

Sevgili dostlar, kendilerini “medeniyet” diye tanımlayan BATI, Türkiye’de yaşananları hala doğru düzgün kınayamadı, karşı duramadı ve Türkiye’ye gerçekçi bir destek vermedi...

Neden mi? Sebepleri belli hepsi daha da net açığa çıkacak...

Bu noktada asıl soru şu; kendilerini “medeni batı” olarak tanımlayanlarla iyi geçinmek için ille kendimizden-değerlerimizden mi vazgeçeceğiz! ASLA GEÇMEYECEĞİZ! DAHA ÇOK “BİZ” OLACAĞIZ! “BİZ” olamadıktan sonra “iyi geçinsek 
ne olur”!

Sevgili dostlar, bu ülkede çok ilginç arkadaşlar var, YABANCILAR ile iyi geçinmek adına “özümüzden” vazgeçmeye hazırlar... O kadarla da yetinmiyorlar; “HER YAPTIĞIMIZ HATTA VARLIĞIMIZ İÇİN” özür dileyelim noktasındalar... Susalım, konuşmayalım, ezilelim hatta BİZ olmayalım ve bizi sevsinler! SEVMESİNLER! “BİZ’i BİZ olarak” kabul edemiyorlarsa, sevmesinler!

Çıkarım 1: Orada, burada, şurada değil, bu zihniyette olanlar her yerde yüzyıllardır varlar ve maalesef her yerde her zaman olabilirler...

Bu noktada özellikle son dönemde “BATI uyarlaması” bazı arkadaşları görünce bunlara ve özellikle kamuoyuna karşı bazı tespitler yapmak istiyorum...

1- Medeniyetimiz, kendine “batı” diyenler gibi “Yunan-Hıristiyan” sentezi değildir ve asla o etkiye girmeyecektir!

2- Medeniyetimiz ve coğrafyamız ÜMMETİMİZ, MİLLETİMİZ dinamikleri ile “kendi özümüzü” yansıtır ve KENDİ KLÜPLERİ içinde BİZİM OLANLARI “eritmeye” çalışanlar hava alırlar!

3- Türkiye Cumhuriyeti, bu coğrafyanın “direği”, mazlumların “garantisi”, “kimsesizlerin kimsesidir”!

4- “BİZ” olana kadar, tam olarak “BİZ” olana kadar “ayağa kalkış” sürecimiz devam edecek ve ne yapsalar durdurulamayacak!

Sevgili dostlar, VAR OLMAK, BİZ OLMAK, AYAĞA KALKMAK istediğimiz için ne dileyeceğimiz bir özür, ne de ödeyeceğimiz bir bedel var! Analarımızı, babalarımızı, kardeşlerimizi katledenlere, “BİZ” olmamızı engellemeye çalışanlara hatta ülkemizi “işgal etmeye” kalkışanlara karşı attığımız-atacağımız her adımın sonuna kadar arkasındayız...

Çıkarım 2: Bu yolda şehit olan ecdadımızı şanla, minnetle, özleyerek anıyoruz... Rahat uyuyun, bu canlar bedenden çıkmadıkça “medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar”, NE KADAR DEVŞİRİRSE DEVŞİRSİN, bizi yere baktıramaz. Yaşasın geçmişimize, geleceğimize, COFRAFYAMIZA SAHİP ÇIKMA MÜCADELEMİZ... YAŞASIN TAM BAĞIMSIZ BÜYÜK TÜRKİYE!

Sonuç: VAROLMA dinamiğini, “diğerlerine sevimli olarak kendinden vazgeçmek olarak” algılayan-algılatan kafalar, şunu çok iyi bilsinler; sevsinler diye başını uzatır ve dik duramazsan başını alırlar...

SON SÖZ: BİZİ “BİZ OLARAK” kabul edip, saygı duyanla yol yürürüz, bizi “devşirmeleri” vasıtasıyla her alanda yönlendirdiğini sananlarla da mücadelemiz can bedenden çıkıncaya kadardır!