Fatma Tuncer

Fatma Tuncer

Kalpten kalbe giden yol vardır

Kalpten kalbe giden yol vardır


Muhabir mevsimlik işçi olarak çalışan bir gence mikrofonu uzatıyor. Genç söze anneye olan özlemiyle başlıyor ve hıçkırıklara boğuluyor. 
Görevi başında şehit olan bir gencin cebinden anneye yazılmış bir şiir çıkıyor:
 
Görevimin başındayım ve hep seni düşünüyorum anne
 
Üzülme vakit çok erken geçer ve kavuşmak nasip olur
 
Uzun yıllardır sokakta yaşayan ve akli dengesini kaybeden bir evsize talebinin ne olduğu sorulduğunda annesinin adını söylüyor. 
 
Çocuk Esirgeme Kurumu’nda yaşayan çocuklar, kendilerini ziyarete gelen bir hanımın eteğine anne diye sarılıyorlar. 
 
Rehabilitasyon merkezinde eğitim alan engelli bir genç işittiği her seste anne diye irkiliyor ve kapıya koşuyor.
 
Yolcu otobüsünde bir çocuk kendisini sevmeye çalışan yabancıdan kaçıyor ve annenin boynuna sarılıyor
 
90 yıllık ömrünü geride bırakan bir adam yatağında annesinin adını sayıklıyor
 
İnsanoğlu ne kadar çok şeye sahip olursa olsun kendini güvende hissedeceği bir alan arıyor. Dışarıdan gelen her türlü tehdit onun yaşamla bağını zayıflatıp çaresiz bırakıyor. Böyle zamanlarda anne onu teskin eden bir ilaç oluyor. Tıpkı çocuklukta olduğu gibi annenin göğsüne yaslanıp ondan güç almak istiyor. Üzerine sözden bombalar atıldığında bulunduğu ortamdan kaçıp anneyi arıyor. İnsanoğlu koşulsuz seven tek kişinin anne olduğunu biliyor.
 
Sevginin geçersiz bir akçe olarak görüldüğü bir çağda anne kavramı hepimizin içini ısıtıyor. Onun sesinde huzur buluyoruz, gözlerindeki umutla çıkıyoruz yola. Ne zaman hüzünlensek ne zaman yoksullaşsak annemizin adını sayıklıyor ve onun sevgisi ile hayata tutunmaya çalışıyoruz.
Anne hatalarımızın üzerine örten erdemli insandır.
 
Anne en zor anlarımızda dahi umut veren sevecen insandır
 
Anne hakkı olan şeylerden bizim için vaz geçip fedakârlık yapan kişidir
 
Anne seven ve sevgisini hissettirendir
 
Anne ayağımız sendeleyip düştüğümüzde adını sayıkladığımız muhtereme kişidir
 
O yüzden yaşımız kaç olursa olsun onunla olan bağımızı koparamayız. Hepimiz annelerimizin ellerinde şekillendik ve hayata onun öğrettikleri ile devam etmekteyiz. Bu bir gerçek.
 
 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Fatma Tuncer Arşivi