Sezon başında Sayın Başkan Aziz Yıldırım öylesine güzel vaatler sunarak açıklamalar yaptı ki, her Fenerbahçeli’nin umut dağına koşar adımlarla gitmesini sağladı.

Geçen sezondaki Fener’in Şampiyonlar Ligi’ndeki başarısından dolayı Aziz Başkan’ın bu söylemleri olabildiğince inandırıcı gelmişti herkese... Zico’nun görevine son verilmiş; İspanya Milli Takımı’nı Avrupa Şampiyonu yapmış, ‘Dede’ lakaplı Aragones’i göreve getirdi. Bir teknik direktör saha içinde koşan adam olmadığına göre, sahaya çıkartacağı takımdan sorumludur.

Aurelio gibi çok önemli bir futbolcuyu Fenerbahçe kaybedip, İspanya’ya yolcu etti. İyi-kötü, kaleci Serdar görev aldığı süre içinde geçen sezon başarılı görüntüler de verdi. Fenerbahçe’de değişen ne vardı? Bir tek Güiza gelmiş, müzmin sakatlıktan sorunlu Emre Belözoğlu, sonrasında da Burak ve Josico... Bu takım ile Şampiyonlar Ligi’nde başarı gelir mi, gelmez mi? Bence gelmez! Şu anki görüntüde herkesin bu sözleri söylediğini açıkça görebiliriz.

Fenerbahçe, Süper Lig’e başlangıç yaptı... Ama ne başlangıç! 6 maçta 4 yenilgi... Dibe vurmuşcasına irtifa kaybetmeye devam ediyor. Aziz Yıldırım’ın tribündeki belirli kitlelerle arası açılmış, ‘Aragones gitsin mi, kalsın mı?’tartışması manşetlere taşınmış; sonrasında da tüm Fenerbahçeliler tepeden tırnağa bu günlerde karalar bağlamış, düşüncelere girmiş durumdalar.

Şimdi herkes birbirine soruyor, ‘Bu Fener nereye koşuyor?..’ Ben de cevaben, ‘Elinde bastonlu dedem Aragones ile ne koşması! Yürümeye bile mecali yok. Zar-zor iki-üç adım atmaya çalışıyor’ diyorum. Suçlu aramıyorum. Yanlışı bir tek kişiye fatura etmek istiyorum:

Bu umut tacirliğini yapan sen değil misin Sayın Başkan... Sen değil misin Aziz Yıldırım... Bu oynanan futbol sana umut veriyor mu? Hiç sanmıyorum. O zaman bizi umut saçan güzel sözcüklerinle neden kandırdın Sayın Başkan?.. Sayın Aziz Yıldırım?..