Aynalama kişinin, çevresindeki insanların olumlu bulduğu tutum ve davranışlarını taklit etmesi ve içselleştirmesidir. İnsanoğlu bu eğilimini aktive ederken iki noktadan hareket eder. Birinci noktada kişi bir konuda başarı elde eder ve bunu bir yakınıyla paylaşır. Sonra onun duygularını yansıtma biçimini, beden dilini ve tutumunu taklit eder. 
 
İkinci noktada ise kişi sevdiği, hayranlık beslediği bir kişiden övgü ile bahseder. Benim annem bir kahramandı, babamın kalbi şefkat yüklüdür, herkese bir iyiliği dokunmuştur der ve sevilen yakınını aynalamak, onun gibi olmak ister.
Aynalama kişinin çocukluk döneminde başlayıp bütün yaşamı boyunca sürdürdüğü bir eylemdir. İnsanın sağlıklı ve dengeli bir kişiliğe sahip olabilmesi için kendi türüyle iletişime geçmesi ve onun olumlu davranışlarını benimsemesi gerekir. 
Çocuk üç yaşına geldiğinde, aile fertlerini ya da dışarıda gördüğü kişileri taklit etmeye başlar. Anne babanın sergilediği tutum ve davranışları birebir yansıtır ve kişiliğinin temel taşlarını oluşturmaya başlar. Ergenlik döneminde ise genç, çocukluk döneminde oluşturduğu temeli daha sağlam bir zemine taşımak için harekete geçer. Bu dönem genç taklit edeceği kişileri aile fertlerinden değil dışarıdan seçmeye başlar. Beğendiği kişilerin davranışlarını, giyim kuşamlarını insanlarla olan ilişki biçimini içselleştirmeye başlar. 
 
Bir davranışı körü körüne taklit etmekle bilincin süzgecinden geçirdikten sonra benimsemek ve içselleştirmek farklıdır. Üç yaşında bir çocuk kendisine aynadarlık yapan fertlerin davranışlarını bilinçsizce taklit edebilir. Fakat ergenlik döneminde genç artık iyiyi kötüden ayırt edecek donanıma sahiptir bu nedenle model aldığı davranışı iyi-kötü süzgecinden geçirmeli ve ondan sonra benimsemelidir. Gencin rol model konusunda doğru karar verebilmesi için çocukluk döneminden önce iyi-kötü kavramlarını ayırt edecek bilince sahip olması gerekir. Bunun için ailelerin çocuğa irade eğitimini erken yaşlarda vermeleri ve onları doğru rol modelleri ile tanıştırmaları şarttır. Anne baba çocuğa bir kişinin davranışlarını körü körüne taklit etmekle, doğru olan bir davranışı model almanın aynı olmadığını izah etmeliler.