SAADET Partisi Genel Başkan Yardımcısı İlyas Tongüç bir süre önce önemli bir konuya parmak basmış ve demişti ki:

 

“DEAŞ’ı biz kurduk” diyen ABD’li albayın ifadesine dikkat edilmeli! 

 

Evet, Amerikalı albay, “DEAŞ’ı biz kurduk” diyor.

 

ABD Başkanı Trump ise Obama ve ekibini kast ederek onlara, “DEAŞ sizin eseriniz” diye sesleniyor.

 

Sonra Türk ve Rus uçakları DEAŞ hedeflerini vurmaya başlayınca utanma belası uçaklarını havalandıran Amerika, “DEAŞ’e karşı mücadelede ben de varım” demeye çalışıyor ama bunu da eline yüzüne bulaştırıyor.

 

Çünkü Amerikan uçaklarının DEAŞ hedeflerini vurmadıkları, “vururmuş gibi” yaparak göz boyama çalıştıkları ortaya çıkıyor.

 

İnsan “kendi kurduğu bir örgütü” nasıl vurur? Kuşkusuz ABD’li pilotların elleri Amerikalı bir albay ve de ABD Başkanı Trump’ın ifadeleri ile kendileri tarafından kurulduğu kesinleşen DEAŞ’ı vurmaya varmıyor.

 

ABD Başkanı Trump ve ABD’li bir albayın ifadeleriyle kim tarafından kurulduğu kesinlik kazanmış olan DEAŞ İslam coğrafyasını kana boyamaya ve karıştırmaya devam ediyor.  

 

Peki, bütün bu gerçekler ortada iken biz ne yapıyoruz?

 

ABD’yi dost ve müttefik olarak kabul etmeyi sürdürüyoruz.

 

Hâlâ stratejik ortağımız olarak kabul ediyoruz. Ve hâlâ düşman olarak ilan ettiğimiz kişileri bize teslim edeceği umudunu taşıyoruz! Onların iadesi için çağrı üstüne çağrı yapıyoruz. Adamlar lisan-ı hâl ile “bizden yana” değil “onlardan yana” olduklarını her fırsatta ortaya koyuyorlar. Bizim

“terörist” olarak ilan ettiklerimizi onlar “zırhlı araçlar” ile takviye ediyorlar.

 

Ama bizimkilerin umudu bitmiyor. Meğer, “Umut fakirin ekmeğidir, ye ye bitmez” diyenler ne kadar haklılarmış.

 

Amerikalılar istedikleri kadar bize “dirsek” çevirsinler, “sırtlarını” dönsünler bu umut bir türlü sönmüyor.

 

Ne kadar hasmımız varsa hepsini bağırlarına basıyor ve sahipleniyorlar! Onlara dokunulmasına şiddetle karşı çıkıyorlar. Evet, sadece DEAŞ’ın değil hepsinin arkasında onların olduğu düşüncesi bizler de giderek daha ağır basıyor.