Değişen bir şey yok!

82 Anayasası referanduma götürülürken de “hayır” diyorduk ve dönemin güçlü adamı darbeci Kenan Evren tarafından “vatan haini” ilan ediliyorduk.

Devrin tek adamı sayılabilecek darbeci Kenan Evren “hayır kampanyalarının” ardında “dış güçlerin” bulunduğunu söylüyordu.

O dönemde “hayır” demek cesaret işi haline gelmişti.

O referandumun kaybedeni “biz hayırcılar” olmuştuk.

Darbeci Kenan Evren ve O’nun gibi düşünen “evetçiler” referandumda kahir ekseriyeti sağlamış ve yüzde 90’ların üzerinde destek bulmuşlardı.

Bunları niye mi hatırlatıyoruz?

Bugün yaşadıklarımız ile o gün yaşananlar arasında müthiş benzerlikler var da onun için hatırlatıyoruz.

Bugün de “hayır” dediğimiz için bizi “vatan haini” gibi görmek ve göstermek isteyenler var.

Bugün de “hayır” dediğimiz için arkamızda “dış güçlerin” olduğunu düşünenler var.

Bugünün o günlere göre artısı var, eksisi yok! Mesela o günlerde kimse “hayır” dediğimiz için cehenneme biletimizi kesmemişti ama bugün aramızda onu yapanlar da var.

Mesela o günlerde kimse “hayır” demenin darbecilerle yan yana gelmek olacağını iddia etmemişti ama bugün aramızda onu yapanlar bulunuyor.

Böyle bir kıyaslama yaptıktan sonra gelelim sadede!

Ve sorumuzu soralım: 82 Anayasası’na yüzde 90’ların üzerinde “evet” diyenler bugün nerede?

Yerlerinde yeller esiyor mu, esmiyor mu? O gün “evet” diyenlerin her biri “hangi mecburiyetten” dolayı “evet” demek zorunda kaldığını yana yakıla anlatıyor mu anlatmıyor mu?

Yarın da benzer şeyler yaşanacağından ve anlatılacağından hiç şüpheniz olmasın.

Keşke bu tür kampanyalar böylesine kutuplaştırıcı ve insanları birbirine düşürücü üsluplardan bir arınabilse.

Ve kampanyaları sürdürenler “evet” ya da “hayır” demekle insanların “vatan haini” olmayacağını bir idrak edebilseler.