ANAYASA’DA değişiklik için yapılacak referandumda “evet” denilmesini isteyenlerin içine düştükleri büyük bir yanlış var. Bu ekip neden “evet” denilmesini anlatacakları yerde neden “hayır” denilmemesi gerektiğini anlatmaya çabalıyor. Bunda da büyük açmazlara düşüyorlar. Tezini “anlatmak ve savunmak” varken karşı tezi “karalamak ve suçlamaya” çalışmak onlara puan kazandırmıyor. Bu konuda “henüz bir karar” vermemiş yani “ortada olan” vatandaşların bu menfi söylemler karşısında akılları karışıyor ve “evet” denilmesini isteyenlere karşı bir antipati oluşturuyor. Sahi, yapılacak referandumda “evet” denilmesini isteyenler niye kendi tezlerini savunmuyorlar?

 

Yoksa bazı çevrelerin ileri sürdüğü gibi “tezlerine” güvenmedikleri için mi karşıt tezleri suçlayıp “açık kapamaya” mı çalışıyorlar.

 

Bir an için bu kampanyada her görüşün “kendi tezlerini” savunarak sürdürüldüğünü varsayın. Ne güzel olur değil mi? “Evet” denilmesini isteyenler “hayır” denilmesini isteyenleri hiç dikkati nazara almadan kendi tezlerini “çatır çatır” savunsalar fena mı olur?

 

“Evet” denildiği anda ülkede nelerin değişeceğini anlatmak varken “hayır” denildiği zaman neler olacağını sayıp durmak ve vatandaşın gözünü korkutmaya çalışmak bir şey kazandırmıyor!

Çok farklı gerekçelerle “hayır” demekten yana olanlar bir anda kendilerinin çok farklı gruplar ile “bir tutulduklarını” görünce büyük bir infiale kapılıyorlar. Ve bunun “doğru olmadığını” haykırıyorlar. “Bizi bizimle birlikte hayır diyeceklerle ‘aynı kefeye’ koymanız büyük bir haksızlık” diye isyanları oynuyorlar. Evet, Anayasa değişikliği için yapılacak referandum için sürdürülen kampanya sırasında herkes karşı tezi suçlamaya çalışacağına kendi tezini savunması ne güzel olacak.

 

Ancak ne var ki “evet” denilmesini isteyenlerin böyle bir teklife açık olduklarını söylemek çok zor. Onlar sürekli “hayır” diyenlerin “kimlerle beraber” olacaklarını sayıp dökerek hatta “fıtrattan” söz ederek vatandaşları “kendi saflarına” çekmeye çabalıyorlar.

 

Yani büyük bir yanlışa imza atıyorlar.

 

Umulur ki bu yanlıştan tez zamanda vazgeçerler. Ve herkes kendi tezini savunur hale gelir. Aksi takdirde “evet” denilmesini savunanların kendi tezlerine “güvenemedikleri” görüşü ağırlık kazanacak gibi görünüyor.