ABD ile ilişkiler giderek “çıkmaza” giriyor. Aramızda öylesine büyük “görüş ayrılıkları” var ki kolay kolay kapanacak gibi görünmüyor. “Biz ne diyoruz, onlar ne diyor” sorusuna cevap arandığı zaman bu gerçekle karşı karşıya kalınıyor.

 

Mesela biz “elebaşını iade edin” diyoruz. Onlar hiç oralı olmuyor ve dahası “vermeyiz” diyorlar. Biz “YPG’den vazgeçin” diyoruz. Onlar bize YPG’lilerin “iyi çocuklar” olduğunu söyleyip “vazgeçmeyiz” diyorlar. Yani biz ne diyorsak, ne istiyorsak ABD’liler “tam tersini” diyor ve istiyor! Biz “YPG’den vazgeçin” dedikçe onlar sanki inadına PKK’ya da sahip çıkıyorlar ve PKK’lılara zırhlı araçlar tahsis ediyorlar! Evet, “biz ne diyoruz onlar ne diyor” sorusuna cevap arandıkça ABD’nin tercihini “terör örgütünden” yana yaptığı açıkça ortaya çıkıyor. Bu açık tavır karşısında Türkiye’nin dış politikasını yeni baştan gözden geçirmesi ve “dost-düşman” ayrımını da yeniden yapması gerekiyor. Bütün isteklerimize “sırt çeviren”, bizim yerimize terör örgütünü tercih eden bir ülkeyi hâlâ “dost ülke” olarak kabul etmemiz mümkün mü? Düşman ilan ettiklerimizle birlikte olmaktan “mutluluk” duyan bir ülke bizim dostumuz olabilir mi?

 

Belli ki ABD’nin bir takım hesapları var. Bu hesapların ülkemiz açısından “iyi niyet” taşıdığını söylemek çok zor.

 

Çevremizdeki bütün ülkeleri “bölük pörçük” eden Amerikan politikaları sanırız şimdi de Türkiye’nin “birlik ve beraberliğine” göz dikmiş durumda! Türkiye bunu göremez ve tedbirini şimdiden alamazsa yakın gelecekte başımız bir hayli ağrıyacak demektir. ABD ne FETÖ terör örgütünün elebaşını verir ne de YPG’den vazgeçer! Ama Türkiye’den ülkelerine gelen bürokratları “gözaltına almaktan” hatta “tutuklamadan” vazgeçmez! Bu arada siyasilere ufak bir tavsiyemiz var. Siz, siz olun gelişi güzel Amerika’ya falan gitmeyin! Adamların sizi de “gözaltına alıp tutuklamakta” hiç beis görmeyeceklerinden eminiz. Çünkü onlar “dostumuz” değiller.