Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan partililerine, “Yorulan kenara çekilsin” diye sesleniyor.
Bu arkadaşlarımız yıllar önce daha farklı bir söylemi sahipleniyor ve “Yaşlanan kenara çekilsin” diyorlardı.
“Yaşlanan kenara çekilsin” söyleminden “yorulan kenara çekilsin” söylemine geçmenin sebebi ne ola ki?
 
Sakın bu arkadaşlarımızın dün tenkit ettikleri yaşlardaki siyasilerin yaşlarına ulaşmaları olmasın!
Evet, bugün “yorulan kenara çekilsin” diye tutturanlar dün kendilerine göre yaşlı buldukları siyasilerin yollarından çekilmeleri için canla başla çalışıyor ve onlardan söz ederken “Ak saçlılar” tabirini kullanıyorlardı.
Bugün çoğu dün “kenara çekilmelerini” istedikleri ak saçlı ağabeylerinin yaşlarına ulaştılar.
Yaşları altmışı geçti!
Saçları ağardı!
 
Dünkü tezleri doğru idiyse bugün önce kendilerinin kenara çekilmesi gerekiyor.
Ama onlar dünkü söylemlerini sanki hiç hatırlamıyorlar.
Siyaset sahnesinde daha uzun süre kalabilmek için bu defa, “Yorulan kenara çekilsin” demeye başladılar.
Siyasette kim, “Ben yoruldum” der ki?
 
Bize göre hiç kimse, “Ben yoruldum” demez.
“Yoruldum” demeyecekleri gibi bir de, “Evladım adama taş taşıttırmıyorlar ki, yaptığımız iş ellerimiz kaldırıp indirmekten ibaret” diye içinde bulundukları durumu savunurlar.
Siyasette, “Ben yoruldum kenara çekileyim” demek kolay kolay rastlanılacak bir durum değildir.
O koltuklarda ömrünün sonuna kadar oturma sevdası bir türlü sona ermez.
 
Bu nedenle de Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan’ın bu çağrısını ciddiye alamıyoruz.
Şimdi AKP çatısı altında yıllardır siyaset yapan birine, “Yola devam mı?” diye soracak olsanız alacağınız cevap büyük bir ihtimalle, “Partim uygun görürse, neden olmasın” olacaktır.
Bu nedenle kimsenin, “Ben artık yoruldum” diyeceğine ihtimal vermiyoruz. 
 
Onlar “yoruldum” demeyince de iş yine Genel Başkan’a düşecek ve yorulduklarını düşündüklerini çekmek zorunda kalacaktır.
Bu da “kırgınlık ve küskünlüklerin” artarak devamından başka bir şey demek değildir.