Eğer İstanbul’un güzide ilçelerinden birinde bir çocuk insan yerine bir köpeğe sarılıp uyuyorsa, kimsenin sorumluluklarımın farkındayım demeye hakkı yoktur?

Ve çocuk doğup büyüdüğü topraklardan koparılıp yalnızlığın dehlizlerine sürüklenmişse

Oyunların engin dünyasından uzaklaştırılıp, hayatın yükünü omuzlarken yanında tek bir insan dahi bulamamışsa kimsenin sorumluluklarımın farkındayım demeye hakkı yoktur.

Eğer İstanbul’un güzide ilçelerinden birinde bir çocuk çöplerden besleniyorsa

Gecenin karanlığında göğsüne sarıldığı köpekle kıyıya vuruyorsa

Ve yüreğindeki hasreti aktarabileceği bir insana dahi bulamıyorsa kimsenin sorumluluklarımın farkındayım demeye hakkı yoktur.

Zalimin zulmünden kurtulmayı başaran bir çocuk bizim sokağımızda tehlike çemberinin içine sürüklenmişse ve arkadaş yerine köpeğe sarılmışsa kimsenin sorumluluklarımın farkındayım demeye hakkı yoktur.

Ana kucağından koparılan çocuk, yaslanacağı bir göğüs, teskin edileceği bir ses, korkularından arınabileceği bir el bulamamışsa kimsenin ben sorumluluklarımın farkındayım demeye hakkı yoktur.

Suriyeli Mahmut sevgisine en fazla ihtiyaç duyabileceği bir yaşta annesini kaybetmiş. Üç yıl önce amcası ile birlikte Türkiye’ye gelmiş fakat burada tutunabileceği bir dal bulamadığından sokaklara düşmüş. Halini arz edebileceği birini bulamayınca bir sokak köpeği ile arkadaşlık kurmuş ve sevdiklerinin rollerini Zeytin dediği bu köpeğe vermiş. Tehlike saçan sokaklarda kendisini tek seven canlının bu köpek olduğuna inanmış. Hayattan, insanlardan toplumdan uzaklaşmış Mahmut. O yüzden köpeğimle yaşamak istiyorum diyor ve zeytine sımsıkı sarılıyor.

Omurgasında adalet ve merhamet gibi iki önemli değeri barındıran bir dinin mensupları nasıl olur da bu kadar bencilleşebilirler anlamak mümkün değil. Oysa Rabbimiz rutin olarak yerine getirdiğimiz ibadetlerin tek başına bizi kurtarmayacağını haber veriyor. Eğer sokaklara düşen bir çocuğu sevgi ve ilgisiz bırakmış, aç komşumuzun kapısını çalmayı ihmal etmiş, derdi olanı teskin etmekten uzak durmuşsak bilmeliyiz ki, ne kıldığımız namazlar ne de tuttuğumuz oruçlar bizi kurtarabilecek… Unutmayalım Cennete giden yollardan biri de, diğer insanlar için yaptığımız hayır ve hasenattan geçer…