İKTİDAR kanadında son günlerde iki önemli gelişme yaşanıyor.

Birinci gelişme Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan’ın tabana yönelik “yorgunluk ve hasbi olmaktan uzaklaşıp hesabi davranma” eleştirileri!

İkinci gelişme ise tepeden gelen bu eleştirilere karşı, “Biz ne kadar yorulduysak sen de en az o kadar yorulmadın mı?” mealinde tabandan tavana yöneltilen eleştiriler.

Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan’ı eleştiren isimler öyle “sıradan isimler” değil. Bugüne kadar hep Erdoğan’a destek vermiş, adeta her dediğinde keramet aramış isimler bugün onu eleştiri oklarının karşısına oturtuyor iseler bu “kulak ardı” edilebilecek bir gelişme değildir.

Bizce Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan tabandan gelen ve yakın zamana kadar kendisine “toz kondurmayan” isimlerin söz konusu eleştirilerine kulak vermelidir. Tabanı suçlamak ve yorulanları kenara çekilmeye davet etmek kolaydır ama tabandan gelen eleştirilere “kulak vermek” hayli zordur.

Erdoğan bu zor işin altından kalkabilir mi, bilmiyoruz. Zira tabandan yükselen sesler her insanın “nefsini zorlayacak” sesler olarak karşımızda duruyor.

Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan’ın da böyle bir nefis muhasebesi yapması kolay olmayabilir.

Zira taban iki de bir, “Sen kimsin ya” diye seslenilmesinden duyduğu rahatsızlığı dile getirirken adeta bir de, “Ben kimim ya” diye nefis muhasebesi yapılmasını ister gibi bir üslupla konuşuyor.

Açık söylemek gerekirse böyle bir nefis muhasebesi yapabilmek kolay değildir.

En azından kendi açımızdan bunun kolay olmadığını itiraf etmek durumundayız. İnsanoğlunun en zayıf taraflarından biri bu olsa gerek. Başkalarının hatalarını kolayca görüp dile getirirken kendi hatalarımızı ortaya koymanın bir hayli zor olduğunu biliyoruz. Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan açısından da aynı kuralların geçerli olduğunu düşünüyoruz.

Ama birlikte yola çıktığı arkadaşlarına eleştiri yöneltirken daha mutedil olabilir.

En azından yolsuzluk konusunu dile getirirken daha itidal üzere olup yol arkadaşlarını incitmekten sakınabilir!

Sürekli suçlanan ve dışlanan isimlerin kendisine karşı bayrak açmasından daha doğal ne olabilir? Tabandan gelen seslere kulak verilirse parti içinde yaşanan olumsuzluklar büyük ölçüde çözüme kavuşmaz mı? Ne dersiniz?