Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı Erdoğan istifaederek görevlerinden ayrılmalarını istediği belediyebaşkanlarının “istifa” etmemeleri halinde “sonuçlarının ağır olacağını” söylüyor.

İçişleri Bakanı Soylu ise, “Yolsuzluk yapan kim olursa olsun, kanuna aykırı davranan kim varsa belediye başkanıdır, x’dir, y’dir, z’dir yetkimiz dâhilinde gözünün yaşına bakmayız” diyor.

Bunlar “ağır” ithamlar!

Ve duyulduğu zaman insanda “görevden ayrılmaları” istenen belediye başkanlarının “yolsuzluğa” bulaşmış olduğu ya da “kanunlara aykırı davrandığı” izlenimini uyandıran ithamlar.

Şayet hâl iddia edildiği gibiyse!

Söz konusu kişiler hakkında hemen “hukuki işlemlerin” başlatılması gerekmez mi?

Bu kişilerin görevden ayrılmalarından sonra haklarında “hukuki işlem” başlatılmazsa “iktidarın başı” hayli ağrıyacak demektir.

Zira hem “yolsuzluk ve kanuna aykırı” davranmakla suçlayıp hem de haklarında “hiçbir işlem yapmamak” doğrudan doğruya “suça ortaklık” olarak algılanacaktır.

Ortaya, “Bizim dediğimizi yapın biz de sizin yolsuzluklarınızı ya da kanuna aykırı davranışlarınızı ört bas edelim” türünden bir tablo çıkmış olacaktır ki bunun kamuoyuna izahı mümkün olmayacaktır.

Umarız siyasi iktidar böyle bir yanlışa saplanmaz!

Görevden ayrılmalarını istedikleri başkanlar hakkında hemen “hukuki işlem” başlattıkları anda ise siyasi iktidar kamuoyundan büyük puan toplar.

Yolsuzluklara ve kanuna aykırı davrananlara babalarının oğlu bile olsa prim vermeyen ve onların yargılanmalarını sağlayan bir siyasi iktidar olarak tarihe geçerler.

İçişleri Bakanı Soylu’nun ifade ettiği gibi suçlunun gözyaşına bakmamaları halinde “artı puanları” çoğalır.

Aksi takdirde suçladıkları kişilerle “birlikte olmakla” yaftalanacak ve hep öyle anılacaklardır.

İktidar partisi gerçekten zor günler yaşıyor.

Bugüne kadar muhalefete yönelik “ağır suçlamalar” ile siyaseti yönlendiriyorlardı.

Şimdi ise aynı “ağır suçlamaları” kendi yol arkadaşlarına karşı yapıyorlar.

Hedeflerinde belediye başkanları , il-ilçe başkanları ve dahi grup başkanvekilleri bulunuyor.

Bir partide birkaç kişinin adının “yolsuzluğa” ya da “kanuna aykırı davranma” işine karışması normal karşılanabilir ama bu kadar büyük boyutlara ulaşmasını normal karşılamak mümkün değildir.

Sanki “yolun sonu” görünüyor gibi.

Ve girdikleri yol “çıkmaz sokaktan” başka bir şey değil!