Cumhurbaşkanı Erdoğan ile istifaları istenen belediye başkanları arasında “yaşanan gerilime” Çevre ve Şehircilik Bakanı Mehmet Özhaseki bir açıklama ile katılmış bulunuyor.

“Partim, Sayın Genel Başkanımız çalışmamdan memnun değilse bir tebessümü yeter” demek suretiyle Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kendisinden “istifasını istemesi” halinde gereğini hemen “yerine” getireceğinin altını çizen Özhaseki, parti içinde “yaşanan gerilimi” bakın nasıl değerlendiriyor: “Doğrusu bu işlerin ‘hiç konuşulmadan nezaketlice halledilmesi’ lazım ki; öyle olduğunu da görüyoruz zaten. Bunu başka partide göremezsiniz.”

Bu satırları okurken dudaklarımızdan, “Bu nasıl nezaket?” sözcükleri dökülüverdi.AKP içinde “yaşanan gerilim” nasıl olur da, “Konuşulmadan nezaketlice hallediyor” şeklinde yorumlanabilir?

Belki “yüz yüze gelip” konuşmuyorlar ama “medya aracılığı” ile her gün demediklerini bırakmıyorlar.

Özhaseki’nin bu değerlendirmesi karşısında, “Başkanlar ya istifalarını verirler ya da çok ağır sonuçlarına katlanırlar” uyarısının “nezaket boyutunu” tartışmak gerekmez mi? Ya da, “Oturduğu yerden kalkmakta sıkıntı çeken mutlaka altını kirletmiştir” diyen bir Hint atasözüne vurgu yapan açıklamanın “nezaket boyutunu” ele almak şart değil mi?

Tabir caizse AKP’liler arasında medya üzerinden kıyasıya bir kavga yaşanıyor ve bu kavganın “hiç konuşulmadan nezaketlice” yapıldığı iddia ediliyor.

Doğrusunu söylemek gerekirse bizim “nezaket” anlayışımız ile Çevre ve Şehircilik Bakanı Özhaseki’nin nezaket anlayışı arasında “dağlar kadar” fark bulunuyor.

Siz üyelerinizin bir kısmını hem “yolsuzluk ve kanuna aykırı davranmakla” suçlayıp “kapıyı göstereceksiniz” hem de bunu çok “nezaketlice” yaptığınızı savunacaksınız. Bunu anlamakta zorlanıyoruz. Özhaseki’nin, “Görevimi bırakmam için Cumhurbaşkanı’nın bir tebessümü yeter” şeklindeki sözleri ise bize bambaşka çağrışımlar yaptırdı ve ister istemez Akın İpek’in FETÖ ’ye yönelik meşhur sözünü hatırlattı. Akın İpek, “Gülen’in bir tebessümüne tüm mal varlığım feda olsun” demiyor muydu?