Cumhurbaşkanı Erdoğan “çarpık şehirleşmeden” yakınıyor!

“Beton… Beton… Beton…” demek suretiyle “şikâyetini” dile getiriyor.

El hak doğru!

Ve hemen ardından şehirlerin “ruhsuz” olduğunu söylüyor.

El hak bu da doğru!

Şehirlerin “huzursuz” olduğunu dile getiriyor ki bu da yerden göğe haklı bir tespit.

Amma!

Bu tür “yakınmalarda” bulunmaya hakkı var mı?

İktidara yeni gelmiş bir partinin başkanı böyle yakınmalarda bulunsa haklı sayılabilir. Ancak “on beş yıldır iktidarda” olan bir partinin başkanının böyle yakınmaya “hakkı” olabilir mi?

Hatta “ Milli Görüş gömleğini” çıkarmadan önceki yılları da hesaba katarsanız yaklaşık “çeyrek asırdır” ülke yönetiminde söz sahibi olan biri böyle konuşabilir mi? “Milli Görüş gömleği” sırtlarında iken İstanbul ’da güzel projelere imza atmış ve “ Başakşehir ” gibi yeni yerleşim merkezlerini kurmuşlardı.

“Milli Görüş gömleğini” sırtlarından çıkarıp “Muhafazakâr Demokrat gömleğini” giyince bu güzel faaliyeti daha da geliştirerek devam ettirmek yerine işi TOKİ ’nin üzerine yıkıp kenara çekiliverdiler.

Bu kadar uzun bir süredir ülke yönetiminde söz sahibi olanlar “huzur dolu” ve de “ruhu olan” şehir projelerine imza attılar da birileri mani mi oldu?

“Beton… Beton… Beton…” diye yakındıkları çarpık şehirleşme yerine başka bir alternatif sundular da hüsn-ü kabul mü görmedi?

Çarpık şehirleşmenin önünü “akıllı uslu” projelerle kesmek varken “çılgın projelere” dalıp gidince şikâyetçi oldukları hiçbir şeyi değiştirme fırsatını bulamadılar. Şimdi karşı karşıya kaldıkları bu durumdan yana yakıla şikâyet ediyorlar.

Biz de onlara “el insaf” diye seslenmek zorunda kalıyoruz.

Çarpık şehirleşmenin önüne geçmek için “hangi adımları” attınız da birileri size karşı çıktı?

“Huzur dolu ve ruhu olan” şehirler kurmalarından vazgeçtik “böyle bir ilçe” kurmak için çalıştılar mı?

Hatta ilçeden de vazgeçtik “böyle bir köy ya da mahallenin” temelini attılar mı?

“Çeyrek asırdır” ülke yönetiminde “şöyle ya da böyle” söz sahibi olanların bugün “yakınmaya” hiç hakları olmadığını düşünüyoruz.