İktidar partisi yöneticilerini anlamakta gerçekten zorluk çekiyor ve zaman zaman “bu ne perhiz bu ne lahana turşusu” demekten kendimizi alamıyoruz.

Bir bakıyoruz, “Biz düşmanımızı azaltmak, dostumuzu çoğaltmak zorundayız” diyorlar. Ağızlarından bu lafın çıktığını duyunca, “Nihayet doğru yolu buldular” diye düşünüyoruz.

Ama bu hâl uzun süreli olmuyor.

En ufacık eleştiride yine sigortaları atıyor ve kendilerini eleştirenlere demedik laf bırakmıyorlar.

Üstelik eleştiri sahipleri bizim gibi muhalefet yanlısı olanlar değil daha düne kadar kendileri ile birlikte olanlar.

Yani, “Beraber yürüdük biz bu yollarda” diye övündükleri kişiler.

Dün beraber yürüdük diye övündükleri kişilerin bugün adlarını anmaktan bile imtina ediyorlar. Onlardan söz ederken yedi kat elden söz eder gibi, “Bir önceki başbakan” ya da, “Bir önceki Cumhurbaşkanı” diye konuşuyorlar.

Dünkü dostların eleştirileri karşısında böyle sert tepkiler vereceklerine daha mülayim bir dil kullanmış olsalar kıyamet mi kopar?

Elbette kıyamet kopmaz ama birbirlerine karşı daha tatlı bir dil kullanmak ellerinden gelmiyor.

Çünkü kendileri gibi düşünmeyen herkesi düşman safına katılmış kişiler olarak görüyorlar. Ve hemen savaş açıyorlar.

Yani onları da düşmanların arasında sayıyorlar. Lafa gelince “düşmanımızı azaltmak zorundayız” demelerine rağmen uygulamada bunun tam aksine imza atıyorlar. Dolayısıyla da düşmanlarını çoğaltıyorlar. Düşmanlar çoğalınca da doğal olarak dostlar azalmış oluyor.

Bu tempoda 2019 seçimlerine doğru doludizgin gidiyorlar.

Dostlarını böyle bozuk para gibi harcarken herhalde 2019 seçimlerinin kendileri açısından çok başarılı geçeceğini düşünmüyor olmalılar.

Bugün kendilerine yapılan ikazları kulak ardı ederek, “İleri de bir yanlış yorumlama gündeme gelirse o zaman müdahale edilir” diye işi zamana yaymaya çalışmaları da anlaşılır gibi değil.

Eski dostlardan gelen eleştirilere cevap yetiştirilmeye çalışılacağına bu eleştiri konuları düzeltilse ve dostlar düşman haline getirilmese daha güzel olmaz mı?

Evet, iktidar yöneticilerinin izlediği yolun elle tutulacak yanı yok. Binmişler bir alamete gidiyorlar kıyamete!