Bir sokak röportajında genç bireylere “bugün cennet için ne yaptınız?” Diye soruluyor. Gençlerin bu soruya verdikleri cevap ise tüyler ürpertici.

Cennet için hiçbir şey yapmadım bedava girmek istiyorum

Cennet için bira içtim

Cennete girmesem de olur

Girenleri seyretsem yetiyor

Cennete inanmıyorum

Kalbim temiz nasıl olsa girerim

Arkadaşlarla eğlendim, para harcadım

İstediğim bölümü kazandım hayallerime ulaştım

Bizler Cennet ehli çocuklar yetiştirmeyi hayal ederken, çocuklarımız bırakın ahiret için bir şeyler yapmayı ateizmin, materyalizmin, nihilizmin sokaklarında kendilerine bir yer edinmeye çalışıyorlar. Ahiret, cennet, hak, hukuk, hesap gibi değerleri hiçe sayıyor, ciddiye dahi almıyorlar. Biz ebeveynler ise onların inanç ve ilkelerini tevhidi bir noktaya çekmek yerine meseleye en uç noktadan başlıyor ve hedefimize bir türlü ulaşamıyoruz.

Çocuklarımıza tevhidi noktada bir bilinç kazandırmadıkça, onların tutum ve davranışları üzerinde etkili olamayız. Öncelikle onlara iman esaslarını öğretmeli ve yaşamlarını Allah’ın rızasına uygun şekilde dizayn etmelerini sağlamalıyız. Varoluş nedenimizin karın doyurmak olmadığını, aksine beşeriyetten insanlık eksenine geçip bu doğrultuda yaşamak olduğunu vurgulamak zorundayız.

Çocuklarımızın “bugün cennet için ne yaptınız” sorusuna verdikleri cevaplara bakılırsa, onlar ne imani esaslar noktasında bilgi ve bilince sahipler ne de ahiret inancı taşıyorlar. Bütün hayallerini dünya üzerine kuran genç bireyler ölüm ve ötesine dair hiçbir beklentiye sahip değiller. Biz ebeveynler ise teferruatlarla meşgul olup asıl üzerinde durmamız gereken meseleyi hiçe sayıyoruz. Yani evimizi yangın sarmışken biz bahçede çiçek yetiştirme hevesine kapılıyoruz.

Çocuklarını kendi uzantıları olarak görüp, makam ve mevkii beklentisi içinde olan anne babaların öncelikle onları ahlak ve maneviyat noktasında desteklemeleri ve nihai hedefin cennet ehli bir birey olabilmek olduğunu vurgulamaları gerekir. Bu konuda beklenen sonuca ulaşabilmemiz için ebeveynlerin değişime kendilerinden başlamaları ve çocuklarına örnek olmaları şarttır. Yani anne babalar “bugün cennet için ne yaptın” sorusunu önce kendilerine sormalı ve geçerli bir cevap verebilmelidirler.