“Ailem Anadolu’nun küçük bir kabasında yaşıyordu. Biz on kardeştik ve yoksul bir aileydik. Ben ailenin en küçüğüydüm. Fakat sorumluluklarımız ortaktı. Kardeşlerim birbirlerinin destekçileriydi. Ben de onlara katılır evin sorumluluğunu üstlenirdim. Ailede hepimizin görevleri vardı, görevlerimizi yerine getirmek bizi mutlu ederdi. Ama şimdiki çocuklar çok farklı. Ergenlik çağına geliyorlar ama hiç olgunlaşamıyorlar. Çünkü anne babaları onlara sorumluluklarını hatırlatmıyor, onların görevlerini de kendileri yapıyorlar. Çocukları bencilliğe itiyorlar, onların hayatı tanımalarına yardımcı olmuyorlar. O yüzden çevremde olgun yaşa gelmiş fakat hâlâ çocuk gibi davranan kişilerle karşılaşıyorum. Bunun vebali anne babalara ait diye düşünüyorum…” (Sevda K)

Okurumuzun belirttiği bu sorun ebeveynlerin gündemini işgal ediyor ve şu sorularla karşılaşıyorsunuz: Çocuklarımız neden olgunlaşamıyor? Neden yaşlarının altında davranışlar sergiliyorlar? Neden sorumluluk almaktan kaçınıyorlar? Biz ebeveynler sadece soru sormak ve sorunların tespitini yapmakla yetiniyor, bunun ötesine geçemiyoruz. Okurumuzun da ifade ettiği gibi geleneksel aile yapısında çocuklar evin düzenine katkı sağlarlardı. Ailenin sosyal, psikolojik ve ekonomik gereksinimleri güçlü bir dayanışma ağı içinde giderilirdi. Büyük çocuklar küçüklerin bakımını üstlenir, anne babaya yardımcı olur ve ailenin düzenini birlikte sürdürürlerdi. Peki, bu değerleri mevcut yapı içinde sürdüremez miyiz? Bu mümkün fakat öncelikle ebeveynlerin çocuk yetiştirme noktasındaki düşünce ve beklentilerinin değişmesi gerekir. Zira bugün anne babalar çocuğum yeter ki okusun biz başka hiçbir şey istemiyoruz deyip onu kendi hücrelerine hapsediyorlar. Bütün enerjisini sadece edineceği mesleki kariyere harcayan genç sosyalize olamıyor, bunun getireceği kazanımlardan mahrum kalıyor. Peki, neler yapılabilir?

Öncelikle ebeveynler çocuklarına sorumluluklarını hatırlatmalı ve bu konuda destek vermelidirler. 10 yaşında bir çocuk odasını toplayabilmeli, anneye yardımcı olmalı ve kardeşiyle ilgilenmelidir. Anne baba çocuğun aileye katılımını desteklemeli bunun onun ders başarısını etkileyeceği vehmine kapılmamalıdır. Zira çocuğun ailenin sorumluluğunu paylaşması onun için bir kazanımdır… Eğer ebeveyni bu noktada kendisine destek verirse o vaktinde olgunlaşacak ve sadece iş yaşamında değil sosyal yaşamında da başarılı olacaktır.