AKP ile MHP’nin birlikte oluşturmaya çalıştıkları Cumhur İttifakı niye sıkıntıda? Bir başka ifade ile niye çantadaki keklik gibi değil? Sanırız sorunun en güzel cevabını MHP’li yerel bir siyasetçi vermiş bulunuyor.

MHP’li yerel siyasetçi, “Tavandaki ittifak tabanda yok” demek suretiyle meseleyi özetleyiverdi.

Evet, tavanda ittifak konusunda gayet net bir anlaşma var ama tabanda da birçok soru işareti var!

Mesela iki partinin ittifakına sıcak bakarken Erdoğan’ın yeniden cumhurbaşkanı olmasına soğuk olanlar var.

Ya da Erdoğan’ın yeniden Cumhurbaşkanlığına can-u gönülden evet dedikleri halde MHP ile birlikteliği içlerine sindiremeyenler var.

MHP ile bu kadar samimi görüntü vermenin AKP’nin Doğu ve Güneydoğu’dan alacağı oyları ciddi biçimde etkileyeceğini düşünenler var.

Yani iki partinin tavanında büyük hüsn-ü kabul gören Cumhur İttifakı’nın kendi tabanlarında taraftar bulamadığı hiç kimsenin inkâr edemeyeceği bir gerçek!

Hâl böyle olunca da her iki partinin tavanı tarafından oluşturulmaya çalışan ittifak elbette sıkıntılar içinde boğulmaya mahkûm görünüyor.

Ve ne çantadaki keklik ve ne de sepetteki üzüm gibiler.

Bu sıkıntıları gözlemleyince iktidar partisinin neden Saadet Partisi’nin de ittifak içinde yer alması için çabalayıp durduğu daha iyi anlaşılıyor.

Belli ki yüzde 50+1 garantide değil.

Bir şekilde açık kapatılıp iş sağlama bağlanmaya çalışılıyor.

Bu arada ittifak için canla başla çalışanların canını sıkacak bir haberde Saadet Partisi Genel Başkanı Temel Karamollaoğlu’dan geliyor.

Karamollaoğlu’nun AKP’ye kaymış olan Saadet Partisi oylarının geri dönmeye başladığını açıklaması ittifak diye tutturanların uykusunu iyiden iyiye kaçırdığı söylenebilir.

Umarız bu tablo ille de ittifak diye tutturanların gerçekleri görmelerini sağlar ve Saadet Partisi tarafından yapılan “önce ilkeler üzerinde ittifak yapılmalı” çağrısına kulak verirler.

Bu çağrıya kulak vermezlerse ne mi olur?

Onlar açısından sonuç büyük bir hüsran olabilir!

Umduklarına nail olamayabilirler.

Zira MHP’li yerel siyasetçinin ifade ettiği gibi tavandaki anlaşma ve uyum her iki partinin tabanında hiç görünmüyor.

Ve her iki partinin tabanları yeni arayışlar içine girmiş durumdalar. Hâl böyle iken ittifakın tabanda hüsn-ü kabul gördüğünü söyleyenlere ne kadar inanılabilir ki?