Aday adayının penaltı anındaki endişesi’ bitti. Golü yiyen yedi, yemeyen yemedi.

Bir çok aday adayı için, listelere girmemiş olmak, sarsıcı, hırpalayıcı olabilir.

Erol Olçak... Yüzü ve kalbi gülen bir adamdı Erol. Bu travma haline ‘ASBAS’ diye bir -güya- hastalık ismi yakıştırmıştı. Son ‘S’ harfi ‘Sendrom’un ‘S’si.

Erol’a göre, geçici bir sendromdu bu. Bir süre sonra düzeliyordu.

Ben şahidiyim. Bazılarında düzelmiyor.

Demek Erol Olçak’ı anacakmışız. Rahmetine vesile olur inşallah.

Milletvekili listelerine karşı ilgisizdim. Daha doğrusu, ilgisiz olduğumu sanıyordum.

Diyordum ki, nasıl olsa Cumhurbaşkanlığı sistemi.

Vekillerin inisiyatifleri böyle bir sistemde eskisinden daha önemli olmaz.

Vekillerin uyumu, daha önemli olur.

Tabii belli olmuyor. Bazen bir tane vekili mumla arıyorsun. Bulamıyorsun.

Siyaset işte!

Fakat Ak Parti listeleri açıklanınca, o kadar da ilgisiz olmadığımı anladım.

1 Kasım seçimleri öncesinde, listenin evsafını anlamak, 7 Haziran’la 1 Kasım arasında bir fark olup olmadığını görmek için Malatya’ya bakmıştım.

Öznur Çalık yerli yerindeydi.

Taha Özhan ve Nurettin Yaşar da yerli yerindeydi.

Malatya listesinden hareketle, Türkiye geneli hakkında bir kanaate varmıştım.

Kanaatime göre, sorun yoktu.

Malatya’ya yine baktım. Taha Özhan ve Nurettin Yaşar’ın listede olup olmadığını anlamak için değil. Tanıdık kimse var mı diye.

Nurettin’le Taha’nın listeye gireceğini zannetmiyordum.

Baktım, Bülent Tüfenkçi birinci sırada. Elbette, bakan birinci sırada olacak.

Yeni dönemde başörtüsü takan Öznur Çalık ikinci sırada. Öznur Hanım’ın olmaması büyük sürpriz olurdu.

Üçüncü sırada Belediye Başkanı Ahmet Çakır var. Eh, Çakır’ın o kadar emeği geçti. Normal.

Sonrakilerle henüz tanışmadık.

Yani, sorunsuz bir liste.

Bu şekilde, Türkiye geneli hakkında bir kanaate varılır mı? Varılır.

Ordu vilayetinin listesine özellikle baktım.

Dr. Şenel Yediyıldız için.

Listeler açıklanmadan önce... Recep Yumuk’u ziyarete, Vakıf Gureba’ya gitmiştim. Orada, Recep Abi’yle birlikte Şenel Yediyıldız’ı andık.

Zengin yoksul ayırt etmeden herkesin işine koşan bir hekimdi. Hala da öyledir.

Zulüm de görmüştür. Ayrıntıya girmeyeyim.

Gazeteye varınca aradım Yediyıldız’ı. Ne haldesin, diye sormak için.

Meğer aday adaylığı için son anda müracaatı istenmiş. O da müracaat etmiş.

Acaba olacak mı? Bari seçilir yerden koysalar.

Benim hatırımda, çağırılıp da unutulan çok aday hikayesi var.

Baktık arkadaşlarla.

Aaaa! Ordu 1. Sıra. Çok iyi. Hayırlı olsun. Sevindim.

Anadolu Yayıncılar Derneği Başkanı Sinan Burhan’ı merak ediyordum.

Kayseri listesine baktım. Gördüm ki.

‘Yilli’ler bitip de sıra Sinangil’e gelememiş.

Şanlıurfa’dan İbrahim Toru’yu da anmıştım burada. Rey vermek için Urfa’ya gitmek istersin. Öyle bir adam.

11. sıraya koymuşlar. Biraz geride...

Ankara’da, Tuğrul Türkeş, Mehmet Naci Bostancı ve Mustafa Destici üç bölgenin birinci sıralarına konulmuş.

Yani, Ankara’da ön safta Ülkücü orijinli adaylar var.

Bu herkesin dikkatini çekmiş.

Son yıllarda artan siyasi yakınlığın tezahürleri. Hayırlı olsun.

İnsanlar, Metin Külünk ve Mehmet Metiner’in listeye konulmayışını çok konuşuyor.

Bence de konuşulması doğal.

Her ikisi de, ortalamanın hayli üstünde aktif vekillerdi.

Demek ki yoğun aktivite her zaman netice üretmeyebiliyor.

‘Seçime kaç gün kaldı’ diye bir link buldum. Şu an (dün) itibarıyla 32 gün 16 saat 6 dakika 59 saniye kalmış. Fakat saniyeler hızlı hızlı eksiliyor.

Bugün 31 güne düşmüş olacak. Yani 1 ay.

Sayılı gün çabuk geçer.

Allah sonunu güzel etsin.