İNSAN yavrusu dünyaya geldiğinde Rabbimiz annenin göğsünde onun beslenme ihtiyaçlarını karşılayacak özelliklere sahip olan sütü yaratıyor ve anneye yoğun bir şefkat duygusu bahşediyor. Çocuğa karşı koşulsuz bir sevme ihtiyacı hisseden anne onu hayata hazırlarken sabrı kuşanıyor ve hayatını ona adıyor. Fakat ne yazık ki, birey ve toplumları maddiyat odaklı bir bakış açısına sürükleyen ve onları maddi anlamda kendine bağımlı kılan kapitalist zihniyetler anneleri çocuklarından kopararak bu donanımlarını kullanmalarına imkan tanımıyor. Bu durum hem anne için hem de çocuk için çeşitli sorunların ortaya çıkmasına neden oluyor. Mesela şefkat ve merhametten yoksun büyüyen çocuklar birer suç makinesine dönüşüyor ve toplumun güvenliği için tehlike saçmaya başlıyorlar. Yaşını başını almış adamlar ağzı süt kokan çocukları kaçırıp tecavüze yeltenip katlediyor. Komşu komşunun evini soyuyor, arkadaş arkadaşın kuyusunu kazıyor. Zira çocukları ile bağ kuramayan anneler onlara şefkat duygularını geliştirme konusunda destek sağlayamıyorlar.

Son günlerde kaybolan çocukların akıbetini konuşuyor ve onları korumanın yollarını arıyoruz.  Küçük Irmak’ın Eylül’ün imdat çığlıkları kulaklarımızda yankılanıyor… Evinin önünde oynarken kaçırılıp ölüme terk edilen Leyla’nın katili ise hala bulunamadı.

Bir çocuğun evinin önünde özgürce oynamaya, akranları ile birlikte vakit geçirmeye elbette hakkı var. Fakat insanlıktan istifa etmiş canilerin kol gezdiği bir dönemde yaşıyoruz. O nedenle annelerin Yüce Yaratıcının kendilerine bahşettiği anlama, anlamlandırma, şefkat, merhamet, sevme ve koruma içgüdüsü gibi değerleri aktif şekilde kullanarak çocukları kanatlarının altına almaları gerekir. Pazardan bir şeyler alıp geleceğim çocuğuma iki dakika göz kulak olur musunuz deyip çocuğumuzu komşuya bıraktığımız günler geride kaldı. Çocuğun özgürce oynamaya ihtiyacı var deyip tek başına parklara ya da apartman bahçesine bırakabileceğimiz günler de geride kaldı. Bırakın bunları çocuğumuzu yakınlarımıza bırakırken dahi bazı önlemler almak zorunda kalıyoruz. Zira duyduklarımız ve gördüklerimiz çocuklarımızla ilgili tehlikenin boyutunu gözler önüne seriyor.

 
Sevgili Anneler içinde bulunduğunuz şartlar ne olursa olsun çocuğunuzu komşuya bırakmayın,

Evimizin önüdür ne olacak deyip onu yaşadığınız apartmanın bahçesine tek başına bırakmayın,

Çocuğunuzu gözünüzden kaybolacak noktalara göndermeyin,

Onu tek başına markete göndermeyin,

Çocuğunuzun davranışlarından kuşkuya kapılmışsanız bir terapiste götürün,

Çocuk size Allah’ın emanetidir, ayaklarının üzerinde durmayı öğreninceye kadar bu emaneti en iyi şekilde korumak zorundasınız.