İktidarın bir takım icraatları var ki aklımız hiç ermiyor.

Mesela Aile Bakanlığı diye bir bakanlık kuruyorlar.

Kurarken bunu büyük bir reform olarak takdim ediyorlar.

Attıkları bu adımla aile ile ilgili sorunların enine boyuna ele alınıp ve çözüme kavuşturulacağını iddia ediyorlar.

Bu iddialara aklımız pek ermiyor.

Ama “Herhalde bir bildikleri vardır” diyoruz.

Aile ile ilgili sorunların çözüme kavuşturulmasını sabırla bekliyoruz.

Heyhat hiçbir sorun çözümlenemiyor.

Bir de bakıyoruz Aile Bakanlığı’nı kaldırıyorlar.

Bu defa bunu büyük bir reform olarak sunuyorlar.

Aile Bakanlığı’nı kaldırıp Çalışma Bakanlığı bünyesine katarak aile ile ilgili sorunların halledileceğini iddia ediyorlar.

Bu iddialara da aklımız pek ermiyor.

“Çalışma Bakanlığı adı üstünde çalışma hayatı ile ilgili sorunlarla ilgilenecek aile ile ilgili sorunların çalışma hayatı ile ne ilgisi var?” diye sormaktan kendimizi alamıyoruz.

Dedik ya iktidarın bir takım icraatlarına aklımız hiç ermiyor.

Bir gün yaptıklarını ertesi gün bozuyorlar.

Yaparken de doğru bir şey yaptıklarını söylüyorlar, bozarken de doğru bir yolda olduklarını sanıyorlar.

Benzer çelişkileri Milli Eğitim icraatlarında yaşamadık mı?

Onbeş-onaltı yıllık icraatları boyunca Milli Eğitim’de yedi-sekiz bakan değiştirdiler.

Ve her bakan kendi kafasına göre bir şeyler yapmaya çalıştı.

Öyle anlaşılıyor ki iktidar partisinin Milli Eğitim ile ilgili bir planı ve programı yok. Onun için de her yeni bakan kendi kafasına göre bir şeylere imza atıyor.

Biri el yazısının faziletlerini saya saya bitiremezken diğeri dik yazının en doğrusu olduğunu savunuyor.

Olan da öğrenciye oluyor.

Evet, iktidar en büyük sıkıntıyı “ne yapmaları gerektiği” konusunda temel bir programlarının olmamasından dolayı yaşıyor.

Temel bir program ve plan olmayınca iş göreve gelen kişiye kalıyor ve o ne isterse öyle yapılıyor.

Sonra ortaya hiçbir sorunun halledilememesi sorunu çıkıyor.

Korkarız ki fiilen başkanlık sistemine geçilmiş olmasına rağmen eski hastalıklar yine devam edecek ve sorunlar yine askıda kalmayı sürdürecek.

Bu kafa değişmediği sürece üç beş yıl sonra yeniden Aile Bakanlığı’nı kurmaya kalkarlarsa bu bizim açımızdan hiç sürpriz olmaz!