AKP’li dostlarımız iktidarın gidişatından memnun değiller ama her şeye rağmen iktidarı savunmaktan da geri durmuyorlar.

Mesela Milli Eğitim konusunda oldukça iddialılar!

“Köklü reformlar” yaptıklarından söz ediyorlar.

16 yıldır neredeyse her yıl eğitim sisteminde değişikliğe giden kendileri değilmiş gibiler.

Sık sık bakan değiştiren iktidar Milli Eğitim’de istediği kaliteyi bir türlü yakalayamadı ama hâlâ ağızlarını açtıklarında “köklü reformlardan” söz edebiliyorlar.

Bu iddia karşısında geriye doğru baktığımızda Fatih projesini hatırlıyoruz, akıllı tahtaları hatırlıyoruz, her öğrenciye bir tablet projesini hatırlıyoruz.

Söz konusu projelerin hangisi başarılı oldu?

Zaten söz konusu projeler başarılı olsa hiç yeni arayışlar içinde olurlar mıydı?

Milli Eğitim Bakanı yeni vizyonu açıklamak için 15 Ekim’e randevu veriyor! Bütün bu gelişmeler gösteriyor ki Milli Eğitim’de başarı arayışı sürüyor. Arayışın sürdüğü yerde de köklü reformlardan söz etmenin bir anlamı kalmıyor ki!

Cumhurbaşkanı Erdoğan bile, “Milli Eğitim’de tarihi nitelikte değişime hazırlanıyoruz” derken yandaşların iddialı konuşması hoş olmuyor.

Gönül isterdi ki bugün yetkililer ağızlarını açtıkları zaman, “Projelerimiz çok isabetli oldu Milli Eğitim’de şunları başardık” diye konuşabilsinler.

Böyle bir şey söz konusu değil.

Ama onlar köklü reformlardan söz etmeyi sürdürüyorlar.

Keşke dedikleri gibi olsaydı.

Ve Milli Eğitim’in sorunları çözüme kavuşsaydı.

Oysa daha işin en başındalar ve ilk öncelikleri öğretmen yetiştirmek!

Doğrudur Milli Eğitim’de en önemli mesele öğretmen meselesidir ama on altı yıldır iktidarda olan bir parti için bu adım çok gecikmiş bir adım değil midir?

AKP’li dostlarımız icraatlarını savunurken “köklü reformlar” yaptık gibi iddialı laflar edeceklerine, “Milli Eğitim’de güzel bir şeyler yapmaya çalıştık ama maalesef istediğimiz sonucu elde edemedik” itirafında bulunsalar daha doğru bir şey yapmış olmazlar mı?

Çünkü başarısızlıklarını itiraf edeceklerine “köklü reformlardan” söz edince öncelikle kendi kendilerini kandırmış oluyorlar.

Evet, AKP’li dostlarımız geride bıraktıkları on altı yılı görmezden gelebilirler ama hayatlarından silip atamazlar!

Geçmişlerini asla unutmamalılar!