Son günlerde Başbakanın değiştiği, devletçi bir çizgiye yaklaştığı düşünülüyor. Buradaki devletçilik ekonomik anlamda değil siyasi yapıda devletin ağırlığının artması olarak algılanıyor.

Asker- siyasetçi ilişkisinin, özellikle güvenlik konularında, yakınlaşması taviz olarak değerlendiriliyor. AKP’ni sistemle çatışan bir parti olarak görmek isteyen ve bu nedenle destekleyen liberal kanat durumdan hoşnut görünmüyor ve eleştirilerinin dozu artıyor.

Başbakanın izlediği Kürt politikası DTP’ni bu sorunun tek savunucusu ve tarafı olmaktan, AKP’ni de bölgede hasım olmaktan çıkarıyor ve taraf konumuna getiriyor. Oysa DTP bu sorunun tek savunusu olmak ve sorunun çözümünde kendisiyle müzakere edilmesini istiyor. Yani kendi dışında herkesin bir hasım olarak algılanmasını bekliyor. Oysa AKP hasım olmaktan çıkıp rakip haline gelince DTP bölgedeki etkinliğini kaybedeceğini düşünüyor. Askerin de bölgede hasım olmak rolünü terk edip sorun çözücü konumuna geçmesi ve bölge halkıyla arasındaki mesafeyi azaltması bölgede egemen olan güçleri endişelendiriyor. Kendilerinin taraf olmadığı bir çözümün onları etkisiz bırakacağını düşünüyorlar.

Dengir Fırat’ın genel başkan yardımcılığından ayrılmasının sağlık nedenlerine bağlanması gerçeğin ifadesinden çok protokol kurallarına uyulması anlamını taşıyor. Devlet içindeki bütünleşmenin AKP’nin sisteme teslim olduğu biçimindeki anlayışın gerçek neden olup olmadığı bilinmiyor.

AKP’nin tavrının bir teslimiyet mi yoksa doğru yerde buluşma mı olduğu sorusuna herkes kendi eğilimine göre cevap veriyor ve bazıları devlet içindeki çatışmanın sona erdirilmesinin tek taraflı bir ödün olduğunu ileri sürüyor. Oysa çatışma yanlıştı ve bunun sona ermesi gerekiyordu. Buluşma noktasının bir tarafın zaferi olduğu iddiası da gerçek dışı. Devlet içinde çatışan taraflar, biri halkın eğilimlerinin göz ardı edilmemesi gerektiğini, diğeri güçsüz bir devlet içinde hiçbir özgürlüğün anlamlı olmayacağı kabul ederek olması gereken yerde buluşuyor.

İktidar vatandaşlık üst kimliğinin birleşme noktası olduğunu söylerken Alevilerin bir bölümü protesto mitingi düzenliyor. Bütünleşme çabaları ayrışma senaryolarına kurban ediliyor.

Kendisini diğerlerinden farklı görenlerin bu farkı yaşamaları doğal haklarıdır. Ancak bu talepler bireyleri aşıp gruplar ve örgütler adına istenirse bunun arka planında siyasi bir hesap olup olmadığını araştırmak, varsa bununla mücadele etmek devletin hakkıdır. Yani özgürlük talepleri bireyler için olduğu zaman bir hak, bunu kullananların siyasi bir hedefi olduğu zaman siyasi bir mücadeledir ve karşısında bir güç bulması doğaldır.

Her türlü otoritenin ortadan kalktığı bir ortamın özgürlüklerin güvencesi olduğu iddiası doğru değildir. Özgürlükleri koruyan ve kollayan güçlü bir devlet yapısı olmadıkça insanlar, bırakın özgür olmayı, yaşama hakkından bile mahrum kalabilir. Irak halkı, onu koruyan bir güç olmadığı için, sadece ölmek hakkına sahiptir. AKP içindeki sorunların doğru bir yönde gelişeceğini umuyor ve düşünüyorum.