Bu bir spor yazısı değildir. Belki ekonomik meselelerin yanında teğet geçen bir yazı, belki de Adıyaman, Kayseri ve Gaziantep’i aynı sepetin içine koyarak;
“Adıyaman da en az Kayseri ve Gaziantep kadar zengin ve gelişmiştir” diyen istihdam paketine, Adıyamanlıların isyanını anlatmaya çalışacak bir yazı.
Güney ve Güneydoğu Anadolu’da çıkan onlarca gazete, radyo, televizyon, internet haber siteleri gibi içinde haber, kültür, sanat, tarih ve edebiyat barındıran yayın kuruluşlarının üye olduğu Gap Gazeteciler Birliği’nin olağan genel kurulu için Adıyaman’daydım.
Adıyaman’ın adının “yaman” olduğunu ben bilince, isteyip dileyen herkes bilsin isteyerek Adıyaman’ı anlatmayı ve yazmayı severim. Adıyaman’ın başta insanları yamandır. İslâm Dini ve diğer inançların belki de dünya üzerinde buluştuğu tek kara parçası burasıdır. Lakin gelin görün ki, Ankara bir türlü şehrin altındaki ve üstündeki bu yamanlığı göremiyor.
Gap Gazeteciler Birliği’nin geçmiş kongrelerinde iktidar partisinin milletvekilleri tam kadro bulunur ve her biri birer konuşma yapardı. Salona girince doğrusu benim gözüm de sayın vekilleri aramak oldu ama bulamadım. Meydanda olmadıklarına göre işin içinde bir nahoşluk olmalı diye geçti aklımdan.
İstihdam paketinin açıklanmasını detaylarıyla dinlemedim, dinlesem de kimin nerede nasıl yararlanacağını anlamak için il, il bilgi sahibi olmak gerekir. Çünkü her vilayetin kendisine göre beklentisi farklıdır. “O yüzden de ticaret odası, sanayi odası, iş dünyasıyla ilgili sivil toplum kuruluşları, memnuniyetlerini veya hoşnutsuzluklarını dile getirir, bizler de bilgi sahibi oluruz diye meseleye Türkiye genelinden bakmayı tercih etmiştim.
Herkes bir güne öyle çok şey sığdırmak istiyor ve hepimizin gündemini öyle farklı konular meşgul ediyor ki, kim neyle ilgileniyorsa, kişi için birinci sırada gelen o derdi veya sevinci oluyor. Adıyaman’daki paket memnuniyetsizliği de özellikle iş çevrelerinin birinci meselesi haline gelmişti. Eli taş altında olanlar; “Bu işte bir yanlışlık yapıldığını” düşünüyor ve kimse durumu kabullenmek istemiyordu.
“Adıyaman, Kayseri ve Gaziantep, nasıl olur da aynı kefeye konulabilirdi. Ekonomiden hiç anlamayan birine bile bu üç vilayeti kaba halleriyle anlatsanız, aynı göze koyamaz.” Adıyaman’da büyük, küçük herkesin ağzında bu söz vardı. Belki başka memnun olmayan iller de olabilir ama Adıyaman’ın önce dördüncü grupta gösterilip, sonradan gelişmişlik sırasına göre üçüncü gruba çekilmesine kimse iyi niyetle bakmıyor.
Kayseri’de sadece İstikbal grubu 25 bin kişiyi istihdam ederken, Adıyaman’daki bütün istihdam sayısı 9 bin deniliyor. Aradaki fark cidden çok büyük. Gaziantep’in ve Kayseri’nin gelişmişliğiyle Adıyaman’ı yan yana koymak, neyle nasıl izah edilir, onu hükümetin ekonomi kurmaylarına sormalı. Adıyamanlılar böyle diyor.
Neyse dönelim Gap Gazeteciler Birliği’nin kongresine. Kongrede de protokol konuşmalarına güne damgasını vuran bu mevzulardı. Muhalefetiyle, iktidar temsilcileriyle her konuşmacı, Adıyaman’ın Kayseri ve Gaziantep gibi Türkiye’nin en gelişmiş şehirleriyle birlikte zikredilip, yatırım teşviklerinden “yararlanmayı,” “yaralanmak” gibi algıladıklarını, “yaralanmak” değil, “yararlanmak” istediklerini dile getirdiler.
Zeynel Abidin Kıymaz’ın yeniden başkan seçildiği Gap Gazeteciler Birliği, yerel ve ulusal anlamda oldukça etkili bir sivil toplum örgütü. Bunu bilen bölgenin ileri gelenleri de gazetecilerin huzurunda bildiklerini, gördüklerini ve duyduklarını anlattılar. Hakikaten ortada ya ciddi bir yanlışlık var, ya da birileri Sayın Başbakanı zor durumda bırakmak istiyor.
Adıyaman’ın yeraltı zenginliği muhteşemdir. Muhalefeti bilmem ama iktidar bu zenginliğin farkında. Zenginliğin ortaya çıkması için namuslu, dürüst, haysiyetli, devleti ve milleti yolmayacak, menfaatperest olmayan şirketlere imkân tanınmalı ve Adıyaman’ın yeraltı varlığı, milli ekonomiye kazandırılmalıdır.
Adıyaman, Kahta, Samsat ve civar köylerine kadar iki gün dolaştım. Köylünün, kasabalının gayretlerini, çalışmalarını gördüm. Petrol kuyularının kimini yakından, kimini uzaktan seyrettim ve bilgiler aldım. Eğer anlatılanlar doğruysa ki, bana göre doğru, gerçekten ne hükümet, ne muhalefet ne de görmesi gereken ehli insaflar, Adıyaman gerçeğini görmek ve duymak istemiyor. Bana düşen duyurmaktır.